جستجو در مقالات منتشر شده


۵ نتیجه برای موانع
عوامل مؤثر بر فعالیت فیزیکی در سالمندان منطقه ۱۷ تهران
وحید نجاتی، رامین کردی، فاطمه شعاعی،
دوره ۴، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۸ )
چکیده

اهداف: هدف از این مطالعه تعیین عوامل و موانع فعالیت فیزیکی سالمندان بود.

مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی در ۱۵۳ نفر از سالمندان منطقه ۱۷ تهران با روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انجام شد. بدین منظور پرسشنامه محقق ساخته پس از فراوری به صورت چهره به چهره توسط پرسشگران تکمیل شد. جهت تحلیل نتایج از آمار توصیفی و آزمون غیر پارامتری من ویتنی استفاده شد.

یافته‌ها: عوامل اصلی مشوق فعالیت فیزیکی سالمندان عبارت بودند از: حفظ استقلال و عدم وابستگی، احساس کارآمد بودن، جلوگیری از خستگی، خرید مایحتاج زندگی، احساس توانایی، نیاز سن بالا به ورزش که همگی جزء عوامل مرتبط با سلامت هستند. اصلی ترین عوامل بازدارنده فعالیت فیزیکی بیماری های مزمن و ناتوانی یا درد بود. مقایسه دو جنس نشان داد که عوامل تفریحی (P<۰/۰۱)، عوامل فیزیکی محیط (P<۰/۰۱) و عوامل اجتماعی (P<۰/۰۵) در مردان بیش از زنان مشوق فعالیت فیزیکی بود. زنان نیز بیش از مردان با موانع مربوط به سلامت (P<۰/۰۱) و محیط اجتماعی (P<۰/۰۵) مواجه هستند.

نتیجه‌گیری: بر اساس یافته ها برای ترویج فعالیت فیزیکی سالمندان بهترین راه معرفی اثرات فعالیت فیزیکی بر سلامت جسمی، روانی و اجتماعی آنان است. برای برطرف سازی موانع نیز مهم ترین کار ارایه برنامه ورزشی مختص سالمندان زیر نظر متخصین است.


عوامل تسهیلگر و موانع در مشارکت اجتماعی سالمندان مقیم جامعه: یک مطالعه کیفی
راضیه امینی، فرحناز محمدی شاهبلاغی، کیان نوروزی تبریزی، آمنه ستاره فروزان،
دوره ۱۶، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۰ )
چکیده
اهداف: مشارکت اجتماعی در سالمندان یکی از عوامل کلیدی در مباحث سالمندی فعال است. مشارکت اجتماعی سالمندان تحت تأثیر مجموعه‌ای از عوامل زمینه‌ای قرار می‌گیرد. مطالعه حاضر با هدف تبیین عوامل تسهیلگر و موانع مشارکت اجتماعی سالمندان مقیم جامعه انجام گرفته است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی با رویکرد گراندد تئوری است. جامعه مورد‌مطالعه را سالمندان مقیم جامعه تشکیل می‌ دادند که توانایی برقراری ارتباط مؤثر و تمایل به مشارکت در تحقیق را دارا بودند. جمع‌آوری اطلاعات با روش مصاحبه عمیق نیمه‌ساختارمند انجام شد. نمونه‌گیری در شروع به صورت هدفمند و در ادامه به صورت نظری تا اشباع اطلاعات ادامه یافت. درمجموع با ۱۵مشارکت‌کننده مصاحبه شد. مصاحبه با هر مشارکت‌کننده در‌مجموع ۴۵ تا ۶۰ دقیقه به طول انجامید ( هر جلسه ۲۰ الی ۳۰ دقیقه). جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تجزیه و تحلیل اشتراوس و کوربین ۲۰۱۵ استفاده شد.
یافته ها: سه مقوله اصلی مستخرج از این مطالعه عبارت‌اند از: سالمند مشارکت‌طلب، خانواده مشارکت‌پرور و ظرفیت جامعه برای مشارکت اجتماعی سالمند. هریک از طبقات اصلی دارای زیر‌مقوله‌هایی هستند که درمجموع برای سه مقوله یازده، زیرمقوله پدیدار شد. 
نتیجه گیری: تسهیل مشارکت اجتماعی در سالمندان، متأثر از عملکرد فرد، خانواده و جامعه به صورت هم‌زمان است و لازم است که در این زمینه‌ها برنامه‌ریزی مناسب انجام پذیرد. فراهم کردن عوامل تسهیل‌کننده جهت توسعه مشارکت اجتماعی در سالمندان می‌تواند حرکت به سمت سالمندی فعال را تسهیل کند.

موانع ازدواج ﻣﺠﺪد در زنان ﺳﺎﻟﻤﻨﺪ ایرانی: یﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﯿﻔﯽ
سارا مغاره دهکردی، سمانه پورهادی، شیما سام، زهرا احمدی،
دوره ۱۷، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۱ )
چکیده
اهداف: اﻣﺮوزه یکی از ﭼﺎﻟﺶ‌های ﻣﻬﻢ جهان و ایران، اﻓﺰایﺶ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان اﺳﺖ. با مرگ همسر در دوران سالمندی، ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻣﺸﺎرﮐﺖ و ﻣﺬاﮐﺮه در ﺑﺨﺶ‌های ﻣﺨﺘﻠﻒ زﻧﺪﮔﯽ کاهش می‌یابد و ﺗﻨﻬﺎ زیﺴﺘﻦ ﺑﻪ‌ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ، ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻻی ﻣﺮگ‌وﻣﯿﺮ و تأثیر ﺑﺮ همه ابعاد سلامتی (جسمی، روانی و اجتماعی) در اﻓﺮاد سالمند همراه است. ایﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ هدف ﺑﺮرﺳﯽ موانع ازدواج مجدد در زنان سالمند انجام شد. 
مواد و روش ها: مطالعه حاضر در سال ۱۳۹۸ با رویکرد کیفی و با کاربرد روش تحلیل محتوا انجام شده است. با روش ﻧﻤﻮﻧﻪ‌ﮔﯿﺮی ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ هدف، جامعه موردپژوهش را ۱۰ نفر از سالمندان زن ساکن شهر بابل که ﺣﺪاﻗﻞ یﮏ ﺳﺎل از ﺷﺮایﻂ ﺗﺠﺮد، ﺑﯿﻮﮔﯽ یﺎ ﻃﻼق از همسرﺷﺎن می‌گذشت تشکیل داده بود. معیار ورود به پژوهش، توانایی برقراری ارتباط مؤثر، تمایل به مشارکت در تحقیق و ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺗﻨﻮع ازنظرﺟﻨﺴﯿﺖ، ﺳﻄﺢ ﺗﺤﺼﯿﻼت و... بود. روش جمع‌آوری داده‌ها به‌صورت ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ‌های ﻋﻤﯿﻖ ﻧﯿﻤﻪ‌ﺳﺎﺧﺘﺎریﺎﻓﺘﻪ تا رسیدن به سطح اشباع داده‌ها ادامه یافت. هر مصاحبه بعد از اجرا، بلافاصله پیاده و سپس براساس روش مرحله‌ای کاول تحلیل شد. 
یافته ها: به‌منظور ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺻﺤﺖ داده‌‌ها از ﻣﻌﯿﺎر‌های ﻣﻘﺒﻮﻟﯿﺖ، ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻋﺘﻤﺎد، ﺗﺄیﯿﺪﭘﺬیﺮی و اﻧﺘﻘﺎل ﭘﺬیﺮی اﺳﺘﻔﺎده شد. از مجموع مصاحبه‌ها ۲۱۰ کد مقدماتی استخراج شد که طی فرایند تحلیل به سه دسته ویژگی‌ها، تغییرات و دیدگاه سالمند، خانواده و نقش‌های متقابل افراد، روابط اجتماعی سالمند و تأثیرات آن تقسیم شدند. درمجموع ۳ طبقه اصلی از ۱۲ زیرگروه پدیدار شد.
نتیجه گیری: با‌توجه‌به معذب بودن، شرم و حیا، تابو بودن مسئله ازدواج مجدد سالمندان در این بستر و عدم شفافیت زنان ایرانی نسبت به خواسته‌هایشان، برنامه‌ریزی و فرهنگ‌سازی به‌منظور بهبود کیفیت زندگی سالمندان، شکسته شدن تابو این موضوع با تغییر دیدگاه‌ها و تعصبات رایج افراد و عدم تعدی به حقوق یکدیگر ضروری به‌ نظر می‌رسد.

جایگاه توان‌بخشی در ایران: موانع و تسهیل‌کننده‌ها
مژگان فرهبد، ایروان مسعودی اصل، سیدجمال الدین طبیبی، محمد کمالی،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
اهداف توان‌بخشی یکی از خدمات اساسی برای سالمندان و نیز افراد دارای ناتوانی در تمام طول دوران زندگی است و امکان برابری فرصت‌ها و مشارکت این افراد را در جامعه فراهم می‌کند. درواقع یکی از اصلی‌ترین ارکان حوزه سلامت است، اما در کشور توجه بیشتر به مفهوم درمان بوده و بُعد توان‌بخشی مورد غفلت واقع شده و جایگاه مشخصی در نظام سلامت ایران ندارد. هدف از مطالعه حاضر تبیین موانع و تسهیل‌کننده‌های جایگاه توان‌بخشی در ایران است.
مواد و روش ها پژوهش حاضر، مطالعه کیفی از نوع تحلیل محتوا بود که با مشارکت ۱۳ نفر از متخصصان در رشته‌های مختلف توان‌بخشی انجام شد. افراد براساس نمونه‌گیری هدفمند و تا رسیدن داده‌ها به اشباع انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از مصاحبه عمیق فردی نیمه‌ساختاریافته از اسفند ۱۳۹۹ تا اسفند ۱۴۰۰ در محل کار شرکت‌کنندگان جمع‌آوری شدند. کلیه مصاحبه‌ها ضبط، بازنویسی و مرور شدند. سپس به روش تحلیل محتوای قراردادی و با استفاده از مقایسه مداوم مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها یافته‌ها درطی فرایند تجزیه‌و‌تحلیل در ۲ طبقه اصلی موانع و تسهیل‌کننده‌ها قرار گرفتند. موانع جایگاه توان‌بخشی شامل ۴ زیرطبقه تعدد متولیان توان‌بخشی، عدم آگاهی مسئولین، عدم توجه به نقش شهرداری در توان‌بخشی و نقص در مدیریت توان‌بخشی بود و تسهیل‌کننده‌های جایگاه توان‌بخشی شامل ۴ زیرطبقه فرهنگ‌سازی درخصوص توان‌بخشی و ناتوانی، ارتقای بینش مسئولین، نقش متخصصان رشته‌های توان‌بخشی و بهره مندی از تجارب دنیا بود.
نتیجه گیری ارتقای جایگاه توان‌بخشی در کشور نیازمند شناخت و تبیین موانع و تسهیل‌کننده‌های آن است. شناسایی آن‌ها می‌تواند به مسئولین و سیاست‌گذاران در ارتقای جایگاه توان‌بخشی و ارائه بهتر خدمات به افراد دارای ناتوانی در طول دوران زندگی کمک کند.
 

عوامل تسهیل گر و موانع در گرایش سالمندان به دانشگاه های نسل سوم
سارا مغاره دهکردی، سمانه پورهادی، مسعود لطفی زاده، شیما سام،
دوره ۲۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده
مقدمه : با پیشرفت های موجود در قرن اخیر و افزایش تعداد سالمندان، اهمیت اجتماعی آنان در جامعه پررنگ تر می شود و با شروع دوره ﺳﺎﻟﻤﻨﺪی و بازنشستگی اغلب ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺎ ﺗﺤﻮﻻﺗﻲ در اﺑﻌﺎد مختلف زندگی روبه رو می شوند. با توجه به تاثیر مثبت یادگیری بر بهزیستی افراد، نقش دانشگاه ها در سلامت عمومی فراگیران نسل سوم (افراد بزرگسال در محدوده سنی ۵۰ تا ۷۵ سال که دارای مسئولیت شغلی منظم یا خانوادگی نیستند) و عدم گسترش آنها در کشور ما این مطالعه با هدف تعیین عوامل تسهیلگر و موانع در گرایش سالمندان به دانشگاه های نسل سوم انجام گرفت.
روش بررسی : مطالعه حاضر با رویکرد کیفی و کاربرد روش تحلیل محتوا بر ۱۹ نفر از اعضای کانون بازنشستگان شهر شهرکرد که ﺣﺪاﻗﻞ یﮏ ﺳﺎل از بازنشستگی آنها ﮔﺬﺷﺘﻪ بود و حداکثر تنوع را به لحاظ ویژگی های دموگرافیک داشتند، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از نمونه گیری مبتنی بر هدف و ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ های ﻋﻤﯿﻖ ﻧﯿﻤﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر یﺎﻓﺘﻪ انجام گرفت. مصاحبه ها کلمه به کلمه پیاده شدند و ﺗﺎ ﺟﺎیﯽ اداﻣﻪ یافتند ﮐﻪ اﻃﻼﻋﺎت از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﻘﻖ ﺑﻪ اﺷﺒﺎع رسید. با تعیین واحدهای مفهومی، کدگذاری دقیق و روش مقایسه ای مداوم، تحلیل محتوای مصاحبه ها صورت گرفت و به تدریج زیر طبقات و طبقات اصلی شکل گرفتند.
یافته ها : از مجموع مصاحبه ها ۳۶۴ کد مقدماتی استخراج شد. کدهای به دست آمده طی فرایند تحلیل در ۲ دسته اصلی، موانع موجود در گرایش سالمندان به دانشگاه شامل ۷ زیرگروه(تغییر فرآیند یادگیری با افزایش سن، مسافت و حمل و نقل، وجود نداشتن اعتماد اجتماعی، مشکلات اقتصادی- اجتماعی، نداشتن فرصت کافی، وجود ناتوانی ها در دوره سالمندی، دغدغه داشتن برای جوانان) و عوامل تسهیلگر در گرایش سالمندان به دانشگاه شامل ۷ زیرگروه (وجود رفاه و آسایش در زندگی، نداشتن مسئولیت و هزینه، وجود حمایت و امتیازات ویژه، افزایش سطح آگاهی و فرهنگ، بومی سازی دانشگاه و برنامه ها، مشارکت بازنشسته های توانمند در برنامه ها، اهمیت تفاوت نگاه یا علایق افراد) قرار گرفتند.
نتیجه گیری : با توجه به تغییر فرآیند یادگیری افراد با افزایش سن، عدم وجود اعتماد اجتماعی در جامعه، مشکلات اقتصادی- اجتماعی، دغدغه مسافت و حمل و نقل، وجود ناتوانی ها در دوره سالمندی لازم است کارگروهی از متخصصین و صاحب نظران جهت فراهم نمودن زیرساخت های مورد نیاز و تدوین، بازنگری و نظارت بر اجرای قوانین دانشگاه های نسل سوم تشکیل شود تا با برنامه ریزی و سازماندهی مناسب در جهت رفع موانع و ایجاد دانشگاه های نسل سوم بر پایه ویژگی های فرهنگی و اجتماعی جامعه ایرانی اقدام شود که گام مهمی در جهت ارتقا و بهبود کیفیت زندگی سالمندان محسوب می شود.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشريه سالمند: مجله سالمندي ايران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb