دکتر ذبیح اله عباس پور، آقای امیرمحمد توخش، دکتر رضا خجسته مهر،
دوره ۰، شماره ۰ - ( ۱۰-۱۴۰۳ )
چکیده
اهداف: سالمندی و افزایش جمعیت سالمندان در قرن بیست و یکم به یک پدیدۀ جهانی تبدیل شده است تا جایی که افزایش تعداد سالمندان در کشور ایران از دیگر کشورها پیشی گرفته است. انتقال والد به سرای سالمندان برای مراقبان وی فرآیندی چالشبرانگیز است. لذا هدف پژوهش حاضر، تبیین الگوی فرآیند سازگاری با انتقال والد به سرای سالمندان بود.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع کیفی بود که با استفاده از نظریۀ زمینهای انجام شد. مشارکتکنندگان پژوهش ۱۳ نفر بودند که والد خود را به سرای سالمندان سپرده بودند. نمونهگیری در این پژوهش با روش هدفمند و روش جمعآوری داده‌ها، مصاحبه از نوع نیمهساختار یافته بود که تا حد اشباع نظری داده‌ها ادامه پیدا کرد. برای تحلیل داده‌ها از کدگذاری سه مرحله‌ای (باز، محوری و انتخابی) کوربین و استراوس استفاده گردید.
یافته‌ها: «مسیری چالش برانگیز و تصمیمی مصلحتآمیز در جهت آرامش و ثبات» به عنوان متغیر اصلی ظاهر شد. الگوی کلی به دستآمده در این پژوهش شامل ۶۴ کد اولیه بود که در مراحل کدگذاری به ۱۹ مؤلفه یا کد محوری منتهی شد. ناتوانی مراقبان در تأمین نیازهای والد سالمند و ادراک فرزند از رنج مستمر والد به عنوان عوامل علّی استخراج شدند. عوامل زمینهای در شکلگیری متغیر اصلی موانع فرهنگی و شرعی، دلبستگی ناایمن مراقب و محدودیت های جسمی، روانی و مالی بودند. مؤلفه‌های رفتارهای نامتعارف و ناسازگار والد، آسیب دیدگی ناشی از مراقبت، عدم مسئولیت پذیری همشیرها در مراقبت، اتفاق نظر اعضای خانواده جهت انتقال، رضایت والد سالمند جهت انتقال، ترس از عدم پذیرش و رسیدگی به والد سالمند و دشواری و تعارض در انتقال والد سالمند به عنوان تسهیلکننده‌ها و بازدارنده‌ها شناسایی شدند. اطمینان از حفظ و بهبود سلامت والد، تأیید انتقال از جانب دیگران، التزام به حفظ روابط مستمر با سالمند و باخودگویی مثبت مراقب راهبردهای استفادهشدۀ مشارکتکنندگان بودند. رضایت سالمند و مراقبان از انتقال، بهبود وضعیت سالمند پس از انتقال و استمرار تعارضات درونی مراقب به سبب انتقال پیامدهای پدیدۀ حاضر تعریف می‌شوند.
نتیجه‌گیری: این مسیر چالشبرانگیز و تصمیم مصلحتآمیز در جهت آرامش و ثبات برای فرزندان، مسیری بسیار دشوار است و پیامدهای مثبت و منفی مختلفی را به دنبال دارد. یافته‌های این پژوهش می‌تواند برای مشاوران، روانشناسان و درمانگران حیطه سالمندی، از یک جهت موجب منطقی‌تر شدن تصمیم به انتقال والد و تسهیل مراقبت خود فرزندان از والد و از جهتی دیگر، تسهیل فرآیند انتقال و در نهایت، باعث سازگاری با انتقال والد به سرای سالمندان و رسیدن خانواده به آرامش و ثبات شود.
