اهداف: کزاز یک اختلال عصبی است که بصورت تک گیر وتقریباُ همیشه درافرادی که دارای مصونیت ناکامل می باشند بروز می کند. اکثریت موارد کزاز درافراد بالای ۶۰ سال می باشد با توجه به خطر ابتلا به فرم شدید و مرگ و میربالای آن در بین افراد مسن این بیماری از اهمیت بالایی برخوردار است.این مطالعه به منظور بررسی سطح آنتی بادی ضد کزاز در افراد بالای ۵۰ سال در شهرستان کاشان انجام گردید.

مواد و روش‌ها: این مطالعه بصورت توصیفی درسال ۱۳۸۷ روی ۱۸۰ فرد بالای ۵۰ سال که به آزمایشگاه بوعلی کاشان برای انجام آزمایش چکاپ مراجعه کردند انجام شد. پس از کسب رضایت، پرسشنامه ای استاندارد حاوی اطلاعات دموگرافیک وسابقه واکسیناسیون کزاز تکمیل وسپس از هر فرد ۵ سی‌سی خون گرفته و سطح آنتی بادی کزازبه روش الایزا اندازه گیری شد. نتایج بوسیله SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت و با آمار توصیفی ارائه گردید.

یافته‌ها: %۶۵ افراد ایمنی محافظت کننده علیه کزاز نداشتند (سطح آنتی توکسین کزاز کمتراز ۰/۱ IU/ml). از ۱۸۰ فرد مورد مطالعه ۷۲نفر(%۴۰) سابقه دریافت واکسن نداشتند درحالی که ۴۷ نفر (%۲۶/۱) حداقل یک نوبت واکسن دریافت کرده بودند.از میان ۸۶ فرد بالای ۶۰ سال ۶نفر (%۷) آنتی توکسین کزاز(۱-۰/۱ IU/ml) و  ۵نفر (%۵/۸) آنتی توکسین کزاز (۱≥IU/ml) داشتند.جنس مرد و دریافت قبلی واکسن با ایمنی محافظت‌کننده ارتباط داشت سطح آنتی توکسین با افزایش سن کاهش یافت.

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد اکثریت افراد بالای ۵۰ سال دراین مطالعه به علت پوشش ناکافی واکسیناسیون نسبت به کزاز ایمن نمی‌باشند و نیاز به بهبود سطح ایمنی علیه کزاز دراین افراد وجود دارد.