اهداف: سالمندی سالم، حق طبیعی انسان‌ و تنظیم هیجان، عامل مهمی در بهبود ارتقای سلامت روان در سنین مختلف رشدی است. این مطالعه با هدف بررسی تنظیم هیجان در سالمندان و مقایسه آن با بالغین طراحی شد.
مواد و روش ها: پژوهش علّی مقایسه‌ای و جامعه آماری شامل تمام سالمندان و بالغین شهر تهران در سال 1398 که از میان سالمندان مراجعه‌کننده به سراهای محله و بالغین مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی 235 نفر به روش در دسترس انتخاب و به پرسش‌نامه‌های دشواری در تنظیم هیجان، تنظیم هیجانی، تنظیم هیجان خود و دیگران و ذهنی‌سازی عاطفی پاسخ دادند. تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره، آزمون تی تست مستقل و آزمون تی تست زوجی با نرم افزار SPSSنسخه 22 انجام شد.
یافته ها: میزان دشواری تنظیم هیجان (F=17/08, P<0/001)، تنظیم هیجانی (F=16/07, P<0/001) و تنظیم هیجان خود (t=-2/12, P=0/035) در افراد سالمند نسبت به بالغین بیشتر و در سطح معنا‌داری کمتر از 0/05 معنادار بودند. عامل‌های ذهنی‌سازی عاطفی (t=-1/29, P=0/198) و تنظیم هیجان دیگران (F=0/256, P=0/614) در سطح معنا‌داری کمتر از 0/05 تفاوت معناداری را بین سالمندان و بالغین نشان نداد.
نتیجه گیری: میزان دشواری تنظیم هیجان، تنظیم هیجان خود و راهبرد ارزیابی مجدد شناختی در سالمندان بالاتر بود. اگرچه در متغیرهای تنظیم هیجان دیگران و ذهنی‌سازی عاطفی شاهد اختلاف معنادار بین سالمندان و بالغین نبودیم. متخصصان سلامت روان می‌توانند با استناد به یافته حاصل در جهت ارتقای سلامت هیجانی و بهزیستی روان‌شناختی به اقدامات مؤثری در سطح کلی جامعه بپردازند.

واژه‌های کلیدی: تنظیم هیجان، سلامت روانی، سالمندان

متن کامل [PDF 6995 kb]   (1629 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2757 مشاهده)