دوره 17، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 17 شماره 3 صفحات 365-352 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Solhi M, Abolghasemi J, Gholami F. Relationship Between Individual Factors of Empowerment and General Health in Older Adults Attending Neighborhood Houses in Tehran, Iran. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2022; 17 (3) :352-365
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2236-fa.html
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2236-fa.html
صلحی مهناز، ابوالقاسمی جمیله، غلامی فاطمه. بررسی رابطه جنبه‌های فردی توانمندسازی با سلامت عمومی در سالمندان مراجعه‌کننده به سراهای محله شهر تهران از سال ۱۳۹۸ تا ۱۳۹۹. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1401; 17 (3) :352-365
مهناز صلحی1 
، جمیله ابوالقاسمی2 ، فاطمه غلامی 3
، جمیله ابوالقاسمی2 ، فاطمه غلامی 3
1- گروه آموزش و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه آمار زیستی ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
3- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، f.qlm@gmail.com
2- گروه آمار زیستی ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
3- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، f.qlm@gmail.com
چکیده: (2147 مشاهده)
اهداف: باتوجه‌به رشد سریع جمعیت سالمندان ضرورت توجه به این گروه٬ بیش‌از‌پیش آشکار می‌شود. توانمندسازی در سلامت عمومی سالمندان نقش مهمی دارد. خودکارآمدی، عزت‌نفس و خودکنترلی نیز از عوامل اصلی مؤثر در توانمندسازی هستند. هدف این مطالعه٬ تعیین رابطه عوامل فردی توانمندسازی با سلامت عمومی در سالمندان مراجعه‌کننده به سراهای محله شهر تهران در سال 1398 تا ۱۳۹۹ است.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که از نوع توصیفی‌تحلیلی است، 320 نفر از زنان و مردان سالمند بالای 60 سال به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه 2 بخشی شامل مشخصات فردی و پرسش‌نامه‌های استاندارد سلامت عمومی، خودکارآمدی عمومی٬ عزت‌نفس روزنبرگ و خودکنترلی کوتاه تانجی استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از شاخص‌های آماری مرکزی و پراکندگی توصیف و نیز با استفاده از آزمون‌های آماری کای دو و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی و آنالیز واریانس یک‌طرفه تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته ها: میانگین و انحراف‌معیار سنی سالمندان 8/3±68/42 و سلامت عمومی 13/4±21/95 بود. بین سلامت عمومی، خودکارآمدی عمومی، عزت‌نفس و خودکنترلی٬ همبستگی معنادار منفی یافت شد (0/001>p). بین سلامت عمومی وتحصیلات (0/001>P)، مدت اشتغال (0/002>P) و مسکن (0/001>P) رابطه معناداری وجود داشت. همچنین نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان داد متغیرهای وضعیت مسکن ( 0/156=P)، عزت‌نفس (0/001>P)، خودکنترلی (0/001>P) و خودکارآمدی (0/001>P) پیش‌بینی‌کننده معنادار مؤلفه سلامت عمومی هستند.
نتیجه گیری: بین سلامت عمومی، خودکارآمدی عمومی، عزت‌نفس و خودکنترلی همبستگی مشاهده شد. همچنین بین سلامت عمومی، تحصیلات، مدت اشتغال و مسکن رابطه معناداری وجود داشت. براساس نتایج رگرسیون چندمتغیره انجام‌شده، متغیرهای وضعیت مسکن، عزت‌نفس، خودکنترلی و خودکارآمدی عمومی پیش‌بینی‌کننده‌های مؤلفه سلامت عمومی هستند و باید در برنامه‌های ارتقای سلامت سالمندان مدنظر قرار گیرند.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که از نوع توصیفی‌تحلیلی است، 320 نفر از زنان و مردان سالمند بالای 60 سال به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه 2 بخشی شامل مشخصات فردی و پرسش‌نامه‌های استاندارد سلامت عمومی، خودکارآمدی عمومی٬ عزت‌نفس روزنبرگ و خودکنترلی کوتاه تانجی استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از شاخص‌های آماری مرکزی و پراکندگی توصیف و نیز با استفاده از آزمون‌های آماری کای دو و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی و آنالیز واریانس یک‌طرفه تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته ها: میانگین و انحراف‌معیار سنی سالمندان 8/3±68/42 و سلامت عمومی 13/4±21/95 بود. بین سلامت عمومی، خودکارآمدی عمومی، عزت‌نفس و خودکنترلی٬ همبستگی معنادار منفی یافت شد (0/001>p). بین سلامت عمومی وتحصیلات (0/001>P)، مدت اشتغال (0/002>P) و مسکن (0/001>P) رابطه معناداری وجود داشت. همچنین نتایج رگرسیون چندمتغیره نشان داد متغیرهای وضعیت مسکن ( 0/156=P)، عزت‌نفس (0/001>P)، خودکنترلی (0/001>P) و خودکارآمدی (0/001>P) پیش‌بینی‌کننده معنادار مؤلفه سلامت عمومی هستند.
نتیجه گیری: بین سلامت عمومی، خودکارآمدی عمومی، عزت‌نفس و خودکنترلی همبستگی مشاهده شد. همچنین بین سلامت عمومی، تحصیلات، مدت اشتغال و مسکن رابطه معناداری وجود داشت. براساس نتایج رگرسیون چندمتغیره انجام‌شده، متغیرهای وضعیت مسکن، عزت‌نفس، خودکنترلی و خودکارآمدی عمومی پیش‌بینی‌کننده‌های مؤلفه سلامت عمومی هستند و باید در برنامه‌های ارتقای سلامت سالمندان مدنظر قرار گیرند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خیابان کودکیار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، مرکز تحقیقات سالمندی.
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
