مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهناز صلحی1 
، جمیله ابوالقاسمی2 ، فاطمه غلامی* 3
، جمیله ابوالقاسمی2 ، فاطمه غلامی* 3
1- گروه آموزش و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه آمار زیستی ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
3- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، f.qlm@gmail.com
2- گروه آمار زیستی ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
3- گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، f.qlm@gmail.com
چکیده: (300 مشاهده)
اهداف: با توجه به رشد سریع جمعیت سالمندان ضرورت توجه به این گروه از همیشه آشکارتراست. توانمندسازی در سلامت عمومی سالمندان موثر است. خودکارآمدی، عزت نفس و خودکنترلی نیز از عوامل اصلی موثر بر توانمند سازی هستند.هدف این مطالعه تعیین رابطه عوامل فردی توانمندسازی با سلامت عمومی در سالمندان مراجعهکننده به سراهای محله شهر تهران در سال 99-1398 است.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی، تعداد 320 نفر از زنان و مردان سالمند بالای 60 سال به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه دو بخشی شامل مشخصات فردی و پرسشنامه- های استاندارد سلامت عمومی((GHQ-28 ،خودکارآمدی عمومی (GSE-10), عزت نفس روزنبرگ و خودکنترلی کوتاه تانجی استفاده شد. دادهها در SPSS نسخه 22 با استفاده از شاخصهای آماری مرکزی و پراکندگی توصیف و با استفاده از آزمونهای آماری کای دو و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی و آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی سالمندان 8/3 ± 68/42 و سلامت عمومی 13/4±21/95 بود. بین سلامت عمومی،خودکارآمدی عمومی،عزت نفس و خودکنترلی همبستگی معنادار منفی یافت شد(0/001>p). بین سلامت عمومی وتحصیلات(0/001>p) ،مدت اشتغال (0/002>p) و مسکن(0/001>p) رابطه معنادار وجود داشت.همچنین نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد متغیرهای وضعیت مسکن ( 0.156 = P)، عزت نفس ( 0.001 > P)، خودکنترلی ( 0.001 > P) و خودکارآمدی ( 0.001 > P) پیشبینی کننده معنادار مولفه ی سلامت عمومی می باشند.
نتیجه گیری: بین سلامت عمومی، خودکارآمدی عمومی، عزت نفس و خودکنترلی همبستگی مشاهده شد. همچنین بین سلامت عمومی،تحصیلات،مدت اشتغال و مسکن رابطه معنی داری وجود داشت.براساس نتایج رگرسیون چند متغیره ی انجام شده،متغیرهای وضعیت مسکن،عزت نفس،خودکنترلی و خودکارآمدی عمومی پیش بینی کننده های مولفه ی سلامت عمومی هستند و باید در برنامه های ارتقاء سلامت سالمندان مد نظر قرار گیرند.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی، تعداد 320 نفر از زنان و مردان سالمند بالای 60 سال به روش نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه دو بخشی شامل مشخصات فردی و پرسشنامه- های استاندارد سلامت عمومی((GHQ-28 ،خودکارآمدی عمومی (GSE-10), عزت نفس روزنبرگ و خودکنترلی کوتاه تانجی استفاده شد. دادهها در SPSS نسخه 22 با استفاده از شاخصهای آماری مرکزی و پراکندگی توصیف و با استفاده از آزمونهای آماری کای دو و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی و آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی سالمندان 8/3 ± 68/42 و سلامت عمومی 13/4±21/95 بود. بین سلامت عمومی،خودکارآمدی عمومی،عزت نفس و خودکنترلی همبستگی معنادار منفی یافت شد(0/001>p). بین سلامت عمومی وتحصیلات(0/001>p) ،مدت اشتغال (0/002>p) و مسکن(0/001>p) رابطه معنادار وجود داشت.همچنین نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد متغیرهای وضعیت مسکن ( 0.156 = P)، عزت نفس ( 0.001 > P)، خودکنترلی ( 0.001 > P) و خودکارآمدی ( 0.001 > P) پیشبینی کننده معنادار مولفه ی سلامت عمومی می باشند.
نتیجه گیری: بین سلامت عمومی، خودکارآمدی عمومی، عزت نفس و خودکنترلی همبستگی مشاهده شد. همچنین بین سلامت عمومی،تحصیلات،مدت اشتغال و مسکن رابطه معنی داری وجود داشت.براساس نتایج رگرسیون چند متغیره ی انجام شده،متغیرهای وضعیت مسکن،عزت نفس،خودکنترلی و خودکارآمدی عمومی پیش بینی کننده های مولفه ی سلامت عمومی هستند و باید در برنامه های ارتقاء سلامت سالمندان مد نظر قرار گیرند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |