دوره 17، شماره 3 - ( پاییز 1401 )
جلد 17 شماره 3 صفحات 379-366 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- مرکز تحقیقات مراقبتهای روان جامعه نگر، گروه بهداشت روان، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه(س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2- مرکز تحقیقات مراقبتهای روان جامعه نگر، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه(س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ، fhoseini221@gmail.com
3- دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه(س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
4- دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه(س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2- مرکز تحقیقات مراقبتهای روان جامعه نگر، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه(س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ، fhoseini221@gmail.com
3- دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه(س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
4- دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه(س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (2763 مشاهده)
اهداف: انزوا و پرخاشگری از مشکلات شایع سالمندان است که تبعات جدی جسمی و روانی برای سالمندان دارد. باتوجه‌به روند رو‌به‌رشد جمعیت سالمندان، ضروری است راهبردهای مؤثری جهت کاهش انزوا و پرخاشگری در سالمندان استفاده شود. هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر ترکیب فعالیت‌های فیزیکی و هنری تطابق‌یافته بر انزوا و پرخاشگری ساکنین خانه سالمندان فرزانگان شیراز بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی با در نظر گرفتن اخلاقیات پژوهش و با استفاده از روش نمونه‌گیری در‌دسترس، ۶۸ سالمند مقیم در خانه سالمندان فرزانگان شیراز انتخاب شدند. معیار انتخاب آن‌ها داشتن علائم انزوا و پرخاشگری و نداشتن مشکلات حاد روان‌شناختی و فیزیکی بود. سپس با روش تصادفی‌سازی بلوک جایگشتی به 2 گروه کنترل و آزمایش تخصیص یافتند. گروه کنترل مراقبتهای استاندارد و گروه آزمایش 16 جلسه فعالیت‌های ترکیبی فیزیکی و هنری تطابق‌یافته را دریافت کردند. جمع‌آوری داده‌ها قبل و بلافاصله بعد از اجرای مداخله با استفاده از پرسشنامههای انزوای اجتماعی اولسا و پرخاشگری باس و پری صورت گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و استنباطی (آزمون کای‌اسکوئر، من‌ویتنی و ویلکاکسون) و با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفت.
یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی شرکت‌کنندگان 7/99±70/93 بود و ۶۹/1 درصد از شرکت‌کنندگان زن بودند. نمرات پرسش‌نامه انزوا و پرخاشگری در گروه آزمایش بعد از اجرای مداخله به‌طور معناداری کمتر از قبل از اجرای مداخله در همان گروه (0/001>P) و نیز کمتر از نمرات پرسشنامههای انزوا (0/001>P) و پرخاشگری (0/001=P) در گروه کنترل بود.
نتیجه گیری: انزوا و میزان پرخاشگری سالمندان بعد از اجرای مداخله ترکیبی فعالیت‌های هنری و فیزیکی تطابق‌یافته، به میزان قابل‌توجهی کاهش یافت. به نظر می‌رسد استراتژی‌های پیشگیرانه عملی و مقرون‌به‌صرفه‌ای همچون ترکیب فعالیت‌های هنری و فیزیکی تطابق‌یافته بتواند در رفع انزوا و پرخاشگری سالمندان مؤثر باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی با در نظر گرفتن اخلاقیات پژوهش و با استفاده از روش نمونه‌گیری در‌دسترس، ۶۸ سالمند مقیم در خانه سالمندان فرزانگان شیراز انتخاب شدند. معیار انتخاب آن‌ها داشتن علائم انزوا و پرخاشگری و نداشتن مشکلات حاد روان‌شناختی و فیزیکی بود. سپس با روش تصادفی‌سازی بلوک جایگشتی به 2 گروه کنترل و آزمایش تخصیص یافتند. گروه کنترل مراقبتهای استاندارد و گروه آزمایش 16 جلسه فعالیت‌های ترکیبی فیزیکی و هنری تطابق‌یافته را دریافت کردند. جمع‌آوری داده‌ها قبل و بلافاصله بعد از اجرای مداخله با استفاده از پرسشنامههای انزوای اجتماعی اولسا و پرخاشگری باس و پری صورت گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و استنباطی (آزمون کای‌اسکوئر، من‌ویتنی و ویلکاکسون) و با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه 22 صورت گرفت.
یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی شرکت‌کنندگان 7/99±70/93 بود و ۶۹/1 درصد از شرکت‌کنندگان زن بودند. نمرات پرسش‌نامه انزوا و پرخاشگری در گروه آزمایش بعد از اجرای مداخله به‌طور معناداری کمتر از قبل از اجرای مداخله در همان گروه (0/001>P) و نیز کمتر از نمرات پرسشنامههای انزوا (0/001>P) و پرخاشگری (0/001=P) در گروه کنترل بود.
نتیجه گیری: انزوا و میزان پرخاشگری سالمندان بعد از اجرای مداخله ترکیبی فعالیت‌های هنری و فیزیکی تطابق‌یافته، به میزان قابل‌توجهی کاهش یافت. به نظر می‌رسد استراتژی‌های پیشگیرانه عملی و مقرون‌به‌صرفه‌ای همچون ترکیب فعالیت‌های هنری و فیزیکی تطابق‌یافته بتواند در رفع انزوا و پرخاشگری سالمندان مؤثر باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی
دریافت: 1400/5/23 | پذیرش: 1400/7/25 | انتشار: 1401/7/19
دریافت: 1400/5/23 | پذیرش: 1400/7/25 | انتشار: 1401/7/19
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |