دوره 18، شماره 2 - ( تابستان 1402 )                   جلد 18 شماره 2 صفحات 203-192 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم‌پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی و ارتقای سلامت خلیج فارس، دانشگاه علوم‌پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران. ، 7hassani1969@gmail.com
3- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی و ارتقای سلامت خلیج فارس، دانشگاه علوم‌پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
چکیده:   (2257 مشاهده)
اهداف اجرای برنامه‌های آموزشی برای ماندگاری دانش سالمندان درزمینه تغذیه آن‌ها ضروری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی 3 روش آموزشی (سخنرانی، پرسش و پاسخ، ارائه پمفلت) بر بهبود تغذیه و دانش ماندگار افراد سالمند شهر بندرعباس انجام شده است.
مواد و روش ها در مطالعه نیمه‌تجربی حاضر جامعه آماری شامل کلیه سالمندان ( افراد 60 سال و بالاتر) شهر بندرعباس است که با حجم نمونه 120 نفر (30 نفر در گروه کنترل و 30 نفر در هر‌یک از گروه‌های سه‌گانه آزمایش) با روش نمونه‌گیری 2 مرحله‌ای انجام شد. مداخله آموزشی برای گروه‌های آزمایش به شیوه ارائه پمفلت، سخنرانی و پرسش و پاسخ انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه 20 سؤالی دانش ماندگار تغذیه‌ای وزارت بهداشت و پرسش‌نامه 35 سؤالی رفتار تغذیه‌ای سالمندان بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 23 ازطریق آزمون‌های تحلیل واریانس یک‌طرفه و تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند.
یافته ها سن سالمندان شرکت‌کننده در مطالعه 60 تا 79 سال بود. ازنظر توزیع جنسی اکثریت مرد (53/3درصد) بودند. نتایج نشان داد تأثیر آموزش به شیوه پرسش و پاسخ بر بهبود وضعیت تغذیه‌ای(0/031=F=4/397, P) و دانش ماندگار تغذیه‌ای سالمندان (‌0/002=F=10/108, P) مؤثر است. ولی آموزش استفاده از پمفلت و سخنرانی بر وضعیت تغذیه و دانش ماندگار تأثیر آماری معنی‌داری ندارد.
نتیجه گیری روش آموزشی پرسش و پاسخ، روش مؤثرتری در مقایسه با سخنرانی و ارائه پمفلت در تغییر دانش تغذیه‌ای و وضعیت تغذیه‌ای سالمندان است که به تدوین برنامه‌های آموزشی مناسب در افراد سالمند کمک فراوانی می‌کند.
 
متن کامل [PDF 5652 kb]   (1242 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (902 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: طب سالمندی
دریافت: 1400/11/27 | پذیرش: 1401/5/9 | انتشار: 1402/4/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.