اهداف هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین 5 عامل بزرگ شخصیت (برون‌گرایی، روان‌رنجورخویی‌، مقبولیت، وظیفه‌شناسی و گشودگی نسبت به تجربه) و سالمندآزاری بود.
مواد و روش ها در مطالعه مقطعی حاضر، 304 سالمند (60 سال و بالاتر) به روش نمونه‌گیری در دسترس بر اساس ملاک‌های ورود به مطالعه از میان سالمندان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان مرند در سال 1400 انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از ابزار سالمندآزاری والک (HS-EAST) و پرسش‌نامه 10 آیتمی شخصیت (TIPI) بهره گرفته شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 23 با آزمون‌های تی‌تست و مجذور کای و رگرسیون لجستیک تجزیه‌و‌تحلیل شد.
یافته ها میانگین سنی شرکت‌کنندگان 7/7±70/5 سال با توزیع جنسی تقریباً مساوی بود. در میان سالمندان مطالعه‌شده، شیوع سالمندآزاری ۲/۳۴ درصد محاسبه شد. نتایج رگرسیون لجستیک حاکی از آن بود که ۵ عامل بزرگ ‌شخصیت، به خصوص وظیفه‌شناسی پایین، برون‌گرایی پایین، مقبولیت پایین، روان‌رنجور‌خویی بالا بعد از کنترل متغیر‌های جنس، سن، وضعیت تأهل، وضعیت مسکن، سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال و ابتلا به بیماری مزمن به طور معناداری سالمندآزاری را پیش‌بینی می‌کند x²=76/64(  12=P<0/001, df).
نتیجه گیری بر اساس یافته‌های پژوهش حاضر، پیشنهاد می‌شود در برنامه‌های غربالگری و شناسایی زودهنگام سالمندان در معرض خطر سالمندآزاری به ۵ عامل بزرگ شخصیت توجه بیشتری معطوف شود.