اهداف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه مشارکت اجتماعی و ابعاد آن (مشارکت نهادی و مشارکت غیرنهادی) با کیفیت زندگی و ابعاد آن در میان سالمندان عضو کانون‌های سالمندی شهر تهران می باشد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و مقطعی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سالمندان عضو کانون‌های سالمندی شهر تهران می‌باشد که از میان آن‌ها، 200 نفر از سالمندان 60 سال به بالا را از میان کانون‌های سالمندی مناطق 1، 12 و 20 را به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای و تصادفی ساده انتخاب نموده و ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه کیفیت زندگی لیپاد، پرسش‌نامه محقق ساخته مشارکت اجتماعی و چک لیست اطلاعات دموگرافیک را در میان جامعه نمونه به اجرا درآورده و اطلاعات کسب شده را با استفاده از روش‌های آماری ضریب آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و آزمون های کولموگروف-اسمیرنف، F و T مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: مقایسه میانگین نمره کیفیت زندگی (P>0/05) و مشارکت اجتماعی (P>0/05) در میان مردان و زنان سالمند تفاوت آماری معناداری را نشان نداد. همچنین ضریب همبستگی مشارکت اجتماعی و کیفیت زندگی (r=0/778) رابطه معناداری بین دو متغیر را نشان داد. با استفاده از آزمون رگرسون (Radj=0/63)، مشخص گردید که 63درصد تغرات متغیر کیفیت زندگی توسط متغیرهای این پژوهش قابل پیش بینی است.

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاکی از معنادار بودن رابطه بین مشارکت اجتماعی و ابعاد آن با کیفیت زندگی سالمندان می‌باشد و مشارکت غیرنهادی در میان سالمندان غلبه بیشتری دارد.