دوره 10، شماره 1 - ( بهار 1394 )                   جلد 10 شماره 1 صفحات 35-26 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه رفتارحرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. ، khadijeh.mosayebi@yahoo.com
2- پردیس خواهران فاطمه زهرا (س)، دانشگاه فرهنگیان، اصفهان، ایران.
3- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
چکیده:   (8067 مشاهده)

اهداف تعادل، شاخصی برای تعیین میزان استقلال سالمندان در انجام فعالیت‌های روزمره محسوب می‌شود. هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر یک دوره تمرین ترکیبی هوازی و تعادلی بر تعادل ایستا، پویا و عملکردی زنان سالمند بود. 
مواد و روش ها این تحقیق از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش آزمون-پس‌آزمون با یک گروه مداخله تمرینی و یک گروه شاهد بود. به همین منظور 30 زن که همگی از سلامت عمومی برخوردار بودند به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به روش تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند. یک روز قبل از شروع تمرینات، آزمون‌های عملکردی شامل تست هاس شارپند رومبرگ (تعادل ایستا با چشم باز و بسته)، تست ستاره (تعادل پویا) و مقیاس برگ (تعادل عملکردی) در هر دو گروه کنترل و تجربی انجام شد. سپس گروه تجربی به انجام یک دوره تمرین ترکیبی هوازی و تعادلی 12 هفته‌ای (چهار جلسه در هفته) پرداختند، در حالی که در این مدت از گروه کنترل خواسته شد که فعالیت‌های روزانه خود را حفظ کنند. پس از اتمام دوره تمرین، پس‌آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. داده‌ها به کمک روش‌های آماری t مستقل و تحلیل کواریانس تحلیل شد. 
یافته ها اعمال برنامه تمرین ترکیبی هوازی و تعادلی بر بهبود تعادل زنان سالمند تاثیر معنی‌داری داشت (05/0>Р). همچنین نتایج حاکی از تفاوت معنی‌داری بین داده‌های پس‌آزمون، آزمودنی‌های گروه تجربی و گروه شاهد بود (05/0>Р). تفاوت معنی‌داری بین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه شاهد مشاهده نشد (05/0<Р).
نتیجه گیری براساس یافته‌های این مطالعه، شاید به کارگیری تمرینات ترکیبی هوازی و تعادلی بتواند عاملی تاثیر‌گذار در بهبود تعادل سالمندان باشد.

متن کامل [PDF 4572 kb]   (3985 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: سالمند شناسی
دریافت: 1393/8/19 | پذیرش: 1393/12/1 | انتشار: 1394/1/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.