اهداف: هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر درد بر ابعاد مختلف زندگی سالمندان مبتلا به درد مزمن بود.

مواد و روش‌ها: 585 نفر از افراد مبتلا به درد مزمن در ناحیه پاها، کمر، دستها، گردن و شانه در این پژوهش شرکت داشتند. این افراد شامل دو گروه بودند: 1) افراد سالمند در سن 60 سالگی و یا بالاتر (77=n)؛  2) افراد در سنین کمتر از 60 سالگی (508=n). ابزاری که به منظور بررسی ابعاد چندگانه درد مزمن تهیه شده پرسشنامه چند بعدی درد وست‌هاون –ییل WHYMPI است.

یافته‌ها: دو گروه در سه مقیاس از ابعاد مهم تجربه درد تفاوت معنی‌داری با هم دارند. این سه مقیاس عبارتند از: تداخل درد در زندگی روزانه، حمایت و وابستگی به همسر یا فرد مهم زندگی و شدت درد. افراد سالمند به‌طور معنی‌داری درد شدیدتری را تجربه می‌کنند و این موضوع باعث تداخل بیشتر درد در زندگی روزانه و حمایت و وابستگی به همسر یا فرد مهم زندگی آنان می‌شود. و در نهایت نتایج نشان داد دو گروه در سه مقیاس از مقایسه‌ای ارزیابی و گزارش بیمار از فعالیت‌های متداول و معمولی زندگی تفاوت معنی‌داری با هم داشتند. این سه مقیاس عبارت‌اند از: فعالیت‌های دور از خانه، فعالیت‌های اجتماعی و فعالیت‌های عمومی.

نتیجه‌گیری: شدت درد بیشتر در گروه سالمندان موجب تداخل بیشتر درد در زندگی روزانه و میزان حمایت و وابستگی به همسر یا فرد مهم زندگی آنان می‌شود. از طرف دیگر به نظر می رسد درد مزمن فعالیت‌های دور از خانه، فعالیت‌های اجتماعی و فعالیت‌های عمومی سالمندان مبتلا به درد مزمن را بیشتر از بیماران عادی مبتلا به درد مزمن تحت تأثیر قرار می‌دهد. لذا در مراقبت از سالمندان مبتلا به درد مزمن باید بیشتر از افراد و بیماران عادی مبتلا به درد مزمن به فکر فعالیت‌های عمومی، اجتماعی و بیرون خانه آن‌ها بود.