زمینه و هدف: سواد سلامت یکی از مهم­ترین تعیین­کننده­های اجتماعی سلامت سالمندان است. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله آموزشی بر دانش، نگرش و رفتارهای تغذیه­ای سالمندان با سواد سلامت کافی و سواد سلامت ناکافی، انجام شد.
روش بررسی: یک مطالعه تجربی با مشارکت 192 نفر از افراد 60 سال و بالاتر شهر ایلام از اردیبهشت تا شهریور 1395 اجرا شد. افراد مورد مطالعه در چهار گروه 48 نفره شامل دو گروه مداخله با سواد سلامت کافی و سواد سلامت ناکافی و همین­طور دو گروه کنترل با سواد سلامت کافی و سواد سلامت ناکافی تقسیم شدند. برنامه آموزش تغذیه سالمندان شامل چهار جلسه سخنرانی همراه با پرسش و پاسخ، به همراه کتابچه راهنمای تغذیه سالمندان برای گروه مداخله اجرا شد. سطح سواد سلامت افراد مورد مطالعه با استفاده از آزمون سواد سلامت عملکردی بزرگسالان ارزیابی شد. همچنین سطوح دانش، نگرش و عملکرد تغذیه­ای با استفاده از پرسش­نامه محقق ساخته در دو مرحله قبل و دو ماه بعد از مداخله آموزشی ارزیابی شد. برای تحلیل داده­ها از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. آمار توصیفی و آزمون­های کای اسکور، تی زوجی و آزمون دقیق فیشر برای تحلیل داده­ها استفاده شد.
یافته ­ها: میانگین سنی مردان مورد مطالعه 38/2±24/61 و میانگین سنی زنان 45/2±35/61 سال بود. اغلب افراد با سواد سلامت کافی مرد بودند (37/84%)، در حالی که نسبت مردان و زنان در افراد با سواد سلامت ناکافی تقریباً یکسان بود. همچنین همه شرکت­کنندگان با سواد سلامت کافی و 58/89% افراد با سواد سلامت ناکافی متأهل بودند. پس از مداخله آموزشی میانگین نمرات دانش، نگرش و رفتار در گروه مداخله با سواد سلامت کافی بطور معنی­داری افزایش یافت، به ترتیب؛ (013/0p <)، (015/0p <) و (001/0p <). در گروه مداخله با سواد سلامت ناکافی، فقط نمره دانش پس از مداخله افزایش معنی­داری را نشان داد (035/0p <). با این­حال تغییر معنی­داری در نمرات دانش، نگرش و عملکرد تغذیه­ای هیچ کدام از گروه­های کنترل صورت نگرفت، (05/0p >).  
نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج مطالعه، اثربخشی مداخله آموزشی در زمینه تغذیه سالمندان بطور معنی­داری تحت تأثیر سطح سواد سلامت آنها بود.