دوره 15، شماره 3 - ( پاییز 1399 )                   جلد 15 شماره 3 صفحات 323-312 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shouhani M, Jalilian M, Parsaei S, Modara F, Seidkhani H. The Effect of Unilateral and Bilateral Electrical Stimulation of the Brain on Improving the Balance of the Elderly. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2020; 15 (3) :312-323
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-1995-fa.html
شوهانی معصومه، جلیلیان محسن، پارسایی سجاد، مدارا فرهاد، صیدخانی حسین. تأثیر تحریک الکتریکی یک‌طرفه و دوطرفه مغز بر بهبود تعادل سالمندان. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1399; 15 (3) :312-323

URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-1995-fa.html


1- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایلام، ایلام، ایران. ، shohani-m@medilam.ac.ir
2- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
3- گروه روانشناسی ورزش، دانشکده تربیت‌بدنی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
4- گروه مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
5- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی ایلام، ایلام، ایران.
چکیده:   (3314 مشاهده)
اهداف: هدف این تحقیق بررسی تأثیر تحریک الکتریکی یک‌طرفه و دوطرفه مغز بر بهبود تعادل سالمندان بود.
مواد و روش ها: در این پژوهش نیمه‌تجربی 36 نفر از سالمندان شهر ایلام به صورت در دسترس در تحقیق شرکت کردند. ابتدا پیش‌آزمون تعادل ایستا گرفته شد و سپس شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی به سه گروه تحریک یک‌طرفه مغز، تحریک دوطرفه مغز و کنترل تقسیم شدند. مداخله در سه جلسه برگزار شد. در گروه تحریک یک‌طرفه، الکترود آند روی نقطه O در ناحیه مخچه و الکترود کاتد در ناحیه FP1 قرار گرفت. در گروه تحریک دوطرفه، الکترود آند روی O1 و الکترود کاتد روی O2 قرار گرفت. شدت تحریک 2 میلی‌آمپر به مدت پانزده دقیقه در هر جلسه بود. در گروه­ کنترل، الکترود آند و کاتد به ترتیب روی نقاط O و FP1 قرار گرفتند، ولی جریان تحریک سی ثانیه بعد از اعمال تحریک قطع می‌­شد. پس از آخرین جلسه تمرینی، پس‌آزمون به عمل آمد. داده­‌ها توسط تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.
یافته ها: بین سه گروه در مرحله پیش‌آزمون تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (0/535=P). ولی در مرحله پس‌آزمون تفاوت بین گروه‌ها معنی‌دار بود (0/002=P). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد بین گروه تحریک یک‌طرفه با کنترل (0/001=P) و گروه تحریک دوطرفه با کنترل (0/005=P) تفاوت وجود دارد، ولی بین گروه تحریک یک‌طرفه با گروه دوطرفه تفاوت وجود ندارد (0/599=P).
نتیجه گیری: در یک نتیجه‌­گیری کلی می‌توان گفت tDCS مخچه به صورت یک‌طرفه و دوطرفه می‌­تواند موجب بهبود تعادل در سالمندان شود.
متن کامل [PDF 4635 kb]   (2216 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2708 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: کاردرمانی
دریافت: 1398/12/16 | پذیرش: 1399/5/27 | انتشار: 1399/4/11

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشريه سالمند: مجله سالمندي ايران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb