دوره 16، شماره 4 - ( زمستان 1400 )                   جلد 16 شماره 4 صفحات 549-530 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Talimkhani A, Abdollahi I, Mohseni-Bandpei M A, Mazdeh M, Rezaei B. Evaluation of the Effects and Complications of Transcranial Direct Current Stimulation (tDCS) on Motor Learning Process in Chronic Unilateral Stroke Patients. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2022; 16 (4) :530-549
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2011-fa.html
طلیم خانی آیلین، عبدالهی ایرج، محسنی بندپی محمد علی، مزده مهردخت، رضایی بهاره. بررسی اثرات و عوارض تحریک جریان مستقیم از روی جمجمه (tDCS) بر روند یادگیری حرکتی بیماران مبتلا به سکته مغزی یک‌طرفه مزمن. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1400; 16 (4) :530-549

URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2011-fa.html


1- گروه آموزشی فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
2- گروه آموزشی فیزیوتراپی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، irajabdollahi@hotmail.com
3- گروه آموزشی فیزیوتراپی، مرکز تحقیقات توانبخشی اعصاب اطفال، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
4- گروه آموزشی نورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
5- گروه آموزشی گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
چکیده:   (4726 مشاهده)
اهداف: عوامل جسمی روانی در بیماران سکته‌ مغزی که تحت درمان تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال قرار گرفته‌اند، می‌تواند بر روند یادگیری حرکتی تلویحی بیماران مبتلا به سکته مغزی تأثیر بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات و عوارض تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال بر روند یادگیری حرکتی بیماران مبتلا به سکته‌ مغزی مزمن یک‌طرفه انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت متقاطع، شم کنترل، تصادفی و کورسازی‌شده بوده است که در سال ۱۳۹9 به صورت نمونه در دسترس روی دوازده بیمار مبتلا به سکته مغزی یک‌طرفه مزمن با میانگین سنی 1/87±60/33 سال و میانگین مدت زمان پس از ضایعه 1/36± 1/96 سال که به کلینیک مباشر کاشانی شهر همدان مراجعه می‌کردند، انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (شش نفر) و شم (شش نفر) قرار گرفتند. بیماران در هر‌یک از دو گروه تحریک، پس از سه هفته فاصله، مجدداً تحت آزمایش در گروه دیگر تحریک مغزی قرار گرفتند. به منظور جمع‌آوری داده‌ها در خصوص یادگیری حرکتیِ تلویحیِ بیماران، متغیرهای زمان عکس‌العمل و خطای بلوک‌های بیماران، توسط نرم‌افزار مربوطه ثبت شد. همچنین از پرسش‌نامه مقیاس آنالوگ دیداری برای بررسی عوارض تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال، حس درد یا ناراحتی، سطح توجه و خستگی بیماران استفاده شد. داده‌ها با روش آماری اثرات مختلط خطی تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج این پژوهش نشان‌دهنده بهبود قابل‌توجه یادگیری حرکتی تلویحی در هر دو گروه تحریک مغزی بود. بیشترین حس گزارش‌شده‌‌ بیماران، خارش و گزگز بود که در طول تمام جلسات تحریک ادامه داشت. حس درد یا ناراحتی بیماران در طول جلسات آزمایش قابل اغماض بود. همچنین تأثیر نوع تحریک مغزی، زمان، اثر متقابل زمان و نوع تحریک روی خستگی، توجه و درد بیماران معنا‌دار نبود (0/05>‌P).
نتیجه گیری: تکنیک تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال-دوگانه، در بیماران مبتلا به سکته‌ مغزی، اثرات نامطلوب جدی ایجاد نمی‌کند و می‌توان از آن به عنوان یک راهبرد درمانی مؤثر و مفید برای افزایش یادگیری حرکتی تلویحی بیماران دچار سکته مغزی مزمن استفاده کرد.
متن کامل [PDF 7544 kb]   (2169 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (1416 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیوتراپی
دریافت: 1399/1/18 | پذیرش: 1399/7/2 | انتشار: 1400/10/11

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشريه سالمند: مجله سالمندي ايران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb