دوره 17، شماره 2 - ( تابستان 1401 )                   جلد 17 شماره 2 صفحات 217-202 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Asadollahidehkordi B, Biglariyan A, Osareh S, Vahedi M. Investigating the Effect of Longitudinal Biomarkers on Hemodialysis Elderly Survival: A Single Central Study. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2022; 17 (2) :202-217
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2035-fa.html
اسداللهی دهکردی بهنوش، بیگلریان اکبر، عصاره شهرزاد، واحدی محسن. بررسی اثر مارکرهای طولی بر بقای سالمندان دیالیزی: یک مطالعه تک مرکزی. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1401; 17 (2) :202-217

URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2035-fa.html


1- گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده سلامت اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- دانشکده پزشکی، بیمارستان هاشمی نژاد (بخش همودیالیز)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
3- گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده سلامت اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، mohsenvahedi540@gmail.com
چکیده:   (4012 مشاهده)
اهداف شناسایی عوامل مؤثر بر بقای بیماران سالمند همودیالیزی با استفاده از مدل دو مرحله‌ای بقا و چندمتغیره طولی به منظور ارائه به درمانگر برای برنامه‌ریزی در جهت کنترل بهتر این بیماران می‌باشد.
مواد و روش ها این مطالعه، یک مطالعه هم‌گروهی تاریخی بود که بر روی 395 نفر از بیماران بالای 60 سال همودیالیزی انجام شد. داده‌ها طی یک دوره 15 ساله به‌صورت تمام شماری از ابتدای سال 1383 تا ابتدای سال 1398 در بیمارستان هاشمی‌نژاد تهران گردآوری شدند. متغیرهای کراتنین خون، فسفات، کلسیم و پاراتورمون به‌عنوان متغیر طولی و مرگ‌ومیر به‌عنوان پاسخ بقا در این مطالعه درنظر گرفته شده است. مدل دو‌مرحله‌ای بقا و چند‌متغیره‌ طولی برای بیماران سالمند همودیالیزی برازش و نتایج آن برحسب معیار لگاریتم درست‌نمایی با هم مقایسه شدند. تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار آماری R نسخه 3. 4 .3  و SAS نسخه 4. 9  انجام شد. سطح معناداری 05/0 درنظر گرفته شد. 
یافته ها از 395 بیمار سالمند همودیالیزی، 249 (63 درصد) نفر مرد بودند. میانگین سنی بیماران 70/41 با انحراف معیار 6/11 سال بود. بر اساس معیار منفی 2 برابر لگاریتم درست‌نمایی، ساختار ارتباطی اثر تجمعی نشانگرهای زیستی طولی و بقا انتخاب‌ شد و با فرض ثابت بودن سایر متغیرها، معنادار بودن ضرایب کلسیم و لگاریتم پاراتورمون بدین معنا است که این متغیرها نشانگرهای خوبی در طول زمان برای تعیین احتمال رخداد مرگ در افراد می‌باشند و به ازای یک واحد افزایش در میزان هریک از متغیرهای عدم توانایی راه رفتن، کلسیم و لگاریتم پاراتورمون به‌ترتیب ریسک رخداد مرگ 1/391، 0/927 و 0/967 برابر می‌شود.
نتیجه گیری باتوجه‌به یافته‌ها، مدل با ساختار ارتباطی اثر تجمعی نشانگرهای زیستی طولی و بقا به‌عنوان مدل مناسب انتخاب شد. متغیر عدم توانایی راه رفتن و همچنین متغیرهای طولی کلسیم و لگاریتم پاراتورمون در مدل بقا در سطح0/05 معنادار شدند. در این مدل، متغیرهای عدم توانایی راه رفتن، کلسیم و لگاریتم پاراتورمون به‌عنوان عوامل مؤثر بر ریسک رخداد مرگ بیماران همودیالیزی تعیین شدند، تا درمان‌گران تمرکز بر تغییر رفتارهای بهداشتی برای مصرف کلسیم و پاراتورمون داشته باشند.
 
متن کامل [PDF 6959 kb]   (1733 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2006 مشاهده)  
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: آمار
دریافت: 1399/3/20 | پذیرش: 1399/9/30 | انتشار: 1401/4/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشريه سالمند: مجله سالمندي ايران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb