مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناسی ارشد ارتز و پروتز، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، bagherian.najme72@gmail.com
2- دکترای تخصصی ارتز و پروتز، دانشیار گروه ارتز و پروتز،دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
3- دکترای تخصصی ارتز و پروتز، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- دکترای تخصصی ارتز و پروتز، دانشیار گروه ارتز و پروتز،دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
3- دکترای تخصصی ارتز و پروتز، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
چکیده: (162 مشاهده)
هدف: مطالعه حاضر جهت بررسی تاثیر راکر پنجه با زاویه 10 و 15 درجه بر توزیع فشار کف پای افراد سالمند سالم صورت گرفت. هدف از مطالعه بررسی و ارزیابی توزیع نیرو و فشارهای کف پایی و برداشتن فشار بیش از حد از قسمت‌های مختلف سطح پلانتار پا به منظور حفظ استقلال و عملکرد سالمندان و جلوگیری از آسیب‌های احتمالی است که با آنها رو به رو می‌شوند.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 35 مرد و زن سالمند سالم (15 مرد و 20 زن) با میانگین و انحراف معیارسن 4/37±65/2 سال به صورت غیر احتمالی در دسترس از افراد 60 سال و بالاتر بدون هیچ گونه دفورمیتی در اندام تحتانی، فاقد بیماری‌های ارتوپدیک و نورولوژیک و توانایی راه رفتن بدون وسیله کمکی انتخاب شدند در این مطالعه از سه نوع کفش شامل کفش کنترل، کفش با زاویه راکر پنجه 10 درجه و کفش با زاویه راکر پنجه 15 درجه استفاده شد و با استفاده از سیستم پدار حداکثرفشار کف پا در هشت منطقه آناتومیکی هنگام راه رفتن اندازه گیری شد. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس در اندازه‌گیری‌های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد میزان توزیع فشار (0/05p>)، نیرو (0/05p>) و سطح تماس (0/05p>) در مناطق هشت گانه آناتومیکی کف پا هنگام استفاده از کفش با زاویه راکر پنجه 10 و 15 درجه نسبت به کفش کنترل (بدون راکر) تفاوت معناداری از لحاظ آماری نداشت.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استفاده از مداخلات مذکور باعث کاهش یا افزایش توزیع فشار کف پایی، نیرو و سطح تماس در کف پای سالمندان نمی‌گردد. در موارد مشخص، این مطالعه از تجویز این مداخله بدون ترس از تغییر توزیع فشار کف پایی و ایجاد درد و زخم در سالمندان حمایت می‌کند.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 35 مرد و زن سالمند سالم (15 مرد و 20 زن) با میانگین و انحراف معیارسن 4/37±65/2 سال به صورت غیر احتمالی در دسترس از افراد 60 سال و بالاتر بدون هیچ گونه دفورمیتی در اندام تحتانی، فاقد بیماری‌های ارتوپدیک و نورولوژیک و توانایی راه رفتن بدون وسیله کمکی انتخاب شدند در این مطالعه از سه نوع کفش شامل کفش کنترل، کفش با زاویه راکر پنجه 10 درجه و کفش با زاویه راکر پنجه 15 درجه استفاده شد و با استفاده از سیستم پدار حداکثرفشار کف پا در هشت منطقه آناتومیکی هنگام راه رفتن اندازه گیری شد. داده‌های حاصل با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس در اندازه‌گیری‌های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد میزان توزیع فشار (0/05p>)، نیرو (0/05p>) و سطح تماس (0/05p>) در مناطق هشت گانه آناتومیکی کف پا هنگام استفاده از کفش با زاویه راکر پنجه 10 و 15 درجه نسبت به کفش کنترل (بدون راکر) تفاوت معناداری از لحاظ آماری نداشت.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استفاده از مداخلات مذکور باعث کاهش یا افزایش توزیع فشار کف پایی، نیرو و سطح تماس در کف پای سالمندان نمی‌گردد. در موارد مشخص، این مطالعه از تجویز این مداخله بدون ترس از تغییر توزیع فشار کف پایی و ایجاد درد و زخم در سالمندان حمایت می‌کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خیابان کودکیار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، مرکز تحقیقات سالمندی.
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
