Novrouzi R, Ghaffari M, Sabouri M, Marashi T, Rakhshanderou S. Investigating the Effect of Self-care on the Nutritional Status of the Elderly by Structural Equation Modeling Analysis. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2023; 18 (1) :46-59
URL:
http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2362-fa.html
نوروزی رضا، غفاری محتشم، صبوری مریم، مرعشی طیبه، رخشنده رو سکینه. بررسی تأثیر خودمراقبتی بر وضعیت تغذیهای سالمندان با تحلیل مدلسازی معادلات ساختاری. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1402; 18 (1) :46-59
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2362-fa.html
1- گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
3- گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ، s_rakhshanderou@sbmu.ac.ir
چکیده: (2628 مشاهده)
اهداف اهمیت توان خودمراقبتی در سالمندان برای بهبود در وضعیت سلامت جسمانی و روانی آنان سبب شده مستقیمترین روش آزمایش در این زمینه، ارزیابی وضعیت توان خودمراقبتی و ارتباط آن با وضعیت تغذیهای باشد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر خودمراقبتی بر وضعیت تغذیهای سالمندان در سالمندان شهر تهران در سال ۱۳۹۸ انجام شده است.
مواد و روش ها در این مطالعه توصیفیتحلیلی از نوع همبستگی، 420 سالمند مراجعهکننده به مراکز بهداشت دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی به روش نمونهگیری خوشهای ۲ مرحلهای بررسی شدند. ابزار گردآوری دادهها یک پرسشنامه ۳ قسمتی شامل اطلاعات جمعیتشناختی، پرسشنامه 40 سؤالی توانایی خودمراقبتی افراد سالمند و پرسشنامه 18 گویهای وضعیت تغذیهای سالمندان بود. معیارهای ورود به مطالعه تمایل به شرکت در پژوهش با رضایت کتبی، سن 60 سال و بالاتر، توانایی برقراری ارتباط و همکاری در مطالعه، سواد خواندن و نوشتن، عدم ابتلا به اختلال شناختی و معیار خروج تکمیل ناقص پرسشنامه بود. دادهها توسط نرمافزار آماری SPSS نسخه ۱۶ و با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی همبستگی پیرسون و آنالیز مسیر با استفاده از شاخصهای برازش مدل تحت نرمافزار EQS6/1 تجزیهوتحلیل شدند.
یافته ها از بین سالمندان مطالعهشده، 7/65 درصد از نظر وضعیت توان خودمراقبتی در سطح مطلوب و 3/34 درصد در سطح متوسط قرار داشتند. 65 درصد سالمندان از نظر تغذیهای در وضعیت عادی، 4/26 درصد در معرض سوءتغذیه بودند. بیشترین میانگین و انحراف معیار وضعیت تغذیه و وضعیت توان خودمراقبتی به ترتیب در سالمندانی که سن آنها بین 70 تا 74 و 65 تا 69 سال بودند، به دست آمد (3/98±21/47) و (6/64±87/51). نتایج حاصل معادلات ساختاری نشان داد خودمراقبتی با شدت 71 درصد بر وضعیت تغذیهای سالمندان تأثیر داشته است. شاخصهای بهدستآمده در مدل RMR و RMSEA کمتر از 0/08 و سایرشاخصهای برازش، میزان 0/90 و بالاتر نشان دادند.
نتیجه گیری بر اساس یافتهها، با توجه به سطح مناسب توان خودمراقبتی و تغذیهای سالمندان و تأثیر عوامل فردیاجتماعی آن بر وضعیت خودمراقبتی، برنامهریزیهای هدفمند در راستای بهبود کیفیت زندگی، خصوصاً کیفیت تغذیه در زمینه خودمراقبتی اهمیت دارد.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی دریافت: 1400/9/11 | پذیرش: 1400/11/20 | انتشار: 1402/1/10