دوره 19، شماره 2 - ( تابستان- در حال انتشار 1403 )
جلد 19 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi S, Kazemi M, Yousefi Afrashteh M. The Mediating Role of Resilience in the Relationship Between Religious Components and Psychological Well-being in Older Adults. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2024; 19 (2)
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2593-fa.html
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2593-fa.html
محمدی سعیده، کاظمی محمود، یوسفی افراشته مجید. نقش میانجی گری تاب آوری در رابطه بین مولفه های دین داری و بهزیستی روان شناختی در سالمندان. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1403; 19 (2)
1- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
2- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران. ، mdkazemi@znu.ac.ir
2- گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران. ، mdkazemi@znu.ac.ir
چکیده: (934 مشاهده)
اهداف: با توجه به افزایش جمعیت سالمندان و چالش‌ها و مشکلات این دوره از زندگی، تلاش برای برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری اجتماعی در راستای کمک به بهبود زندگی سالمندان از اهمیت ضروری برخوردار است. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجیگری تابآوری در رابطه دینداری و بهزیستی روانشناختی سالمندان بود.
مواد و روش: تحقیق حاضر مقطعی و با توجه به هدف از نوع کاربردی و بر اساس روش جمعآوری دادهها همبستگی بود. پژوهش حاضر در سال 1401 و در شهر میانه انجام شد. تعداد 319 سالمند(60 سال و بالاتر) از طریق نمونه‌گیری در دسترس براساس ملاک ورود انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده برای جمعآوری دادهها در این پژوهش پرسشنامه دینداری گلاک استارک، پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف بود. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون همبستگی تحلیل مسیر با نرم‌افزار ۲۶ SPSS- و2/10LISREL- تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته ها: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده میانگین متغیر دینداری90/56، تابآوری 86/16 و بهزیستی روانشناختی 76/04 بود. همچنین انحراف معیار متغیر دینداری 26/42، تابآوری 16/46 و بهزیستی روانشناختی 10/81 بود. نتایج به دست آمده نشان داد کلیه ضرایب همبستگی به‌دست‌آمده در سطح 05/ 0> p یا 0/01 > p معنی‌دارهستند که میتوان نتیجه گرفت دینداری و تابآوری بالا با بهزیستی روانشناختی بالاتری همراه خواهد بود. همچنین براساس نتایج تحلیل مسیر با توجه به مقادیر t به دست آمده( 1/96 و بالاتر) میتوان گفت همه مسیرها به جز مسیر غیر مستقیم بعد پیامدی به بهزیستی روانشناختی معنیدار گزارش میشوند. بنابراین مدل پیشنهادی نشان داد ابعاد اعتقادی، عاطفی و مناسکی دینداری از طریق میانجی تابآوری (بهصورت غیر مستقیم) با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنادار دارند و بین ابعاد دینداری و تابآوری و همچنین بین تابآوری و بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد.
نتیجه گیری: یافتههای پژوهش حاضر بر نقش میانجیگری تابآوری در رابطه بین مولفههای دینداری و بهزیستیروانشناختی و ارتقای بهزیستی روانشناختی از این طریق تاکید میکند. براساس این یافتهها در راستای ارتقای سلامت روان سالمندان به مسئولان جامعه توصیه می‌شود تأثیر دینداری، تابآوری و آموزش آن را موردتوجه قرار دهند.
مواد و روش: تحقیق حاضر مقطعی و با توجه به هدف از نوع کاربردی و بر اساس روش جمعآوری دادهها همبستگی بود. پژوهش حاضر در سال 1401 و در شهر میانه انجام شد. تعداد 319 سالمند(60 سال و بالاتر) از طریق نمونه‌گیری در دسترس براساس ملاک ورود انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده برای جمعآوری دادهها در این پژوهش پرسشنامه دینداری گلاک استارک، پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف بود. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون همبستگی تحلیل مسیر با نرم‌افزار ۲۶ SPSS- و2/10LISREL- تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته ها: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده میانگین متغیر دینداری90/56، تابآوری 86/16 و بهزیستی روانشناختی 76/04 بود. همچنین انحراف معیار متغیر دینداری 26/42، تابآوری 16/46 و بهزیستی روانشناختی 10/81 بود. نتایج به دست آمده نشان داد کلیه ضرایب همبستگی به‌دست‌آمده در سطح 05/ 0> p یا 0/01 > p معنی‌دارهستند که میتوان نتیجه گرفت دینداری و تابآوری بالا با بهزیستی روانشناختی بالاتری همراه خواهد بود. همچنین براساس نتایج تحلیل مسیر با توجه به مقادیر t به دست آمده( 1/96 و بالاتر) میتوان گفت همه مسیرها به جز مسیر غیر مستقیم بعد پیامدی به بهزیستی روانشناختی معنیدار گزارش میشوند. بنابراین مدل پیشنهادی نشان داد ابعاد اعتقادی، عاطفی و مناسکی دینداری از طریق میانجی تابآوری (بهصورت غیر مستقیم) با بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنادار دارند و بین ابعاد دینداری و تابآوری و همچنین بین تابآوری و بهزیستی روانشناختی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد.
نتیجه گیری: یافتههای پژوهش حاضر بر نقش میانجیگری تابآوری در رابطه بین مولفههای دینداری و بهزیستیروانشناختی و ارتقای بهزیستی روانشناختی از این طریق تاکید میکند. براساس این یافتهها در راستای ارتقای سلامت روان سالمندان به مسئولان جامعه توصیه می‌شود تأثیر دینداری، تابآوری و آموزش آن را موردتوجه قرار دهند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی
دریافت: 1401/12/13 | پذیرش: 1402/5/25 | انتشار: 1403/4/1
دریافت: 1401/12/13 | پذیرش: 1402/5/25 | انتشار: 1403/4/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خیابان کودکیار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، مرکز تحقیقات سالمندی.
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
