 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Khademosharie M,  Mollanovruzi A,  Azarniveh M,  Saeidi A. Effect of a Forward and Backward Training Program on Some Inflammatory Factors and Physical Function of Older Women.  Salmand: Iranian Journal of Ageing 2024; 19 (2) :314-327
URL: 
http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2615-fa.html   
                    
                    خادم الشریعه میترا،  ملانوروزی اعظم،  آذرنیوه مرضیه السادات،  سعیدی ایوب. اثر یک دوره تمرین راه رفتن به جلو و عقب بر برخی از عوامل التهابی و آمادگی جسمانی زنان سالمند.  سالمند: مجله سالمندی ایران. 1403; 19 (2) :314-327
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2615-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه کوثر بجنورد، بجنورد، ایران. ، m.khadem@kub.ac.ir
 2- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه کوثر بجنورد، بجنورد، ایران. 
 3- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه زابل، زابل، ایران. 
 4- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران. 
                    
                    
                    چکیده:       (2863 مشاهده)
                    
                    
                    اهداف هدف از این پژوهش، اثر یک دوره تمرین راه رفتن به جلو و راه رفتن به عقب بر برخی از عوامل التهابی و آمادگی جسمانی زنان سالمند بود.
مواد و روش ها به این منظور 24 زن سالمند (60-75 سال) به سه گروه تمرین راه رفتن به جلو، راه رفتن به عقب و گروه کنترل تقسیم شدند. دو گروه راه رفتن به جلو و راه رفتن به عقب 3 جلسه در هفته و بهمدت 8 هفته با شدت 14-15 براساس مقیاس درک فشار بورگ، به تمرین پرداختند. قبل و بعد از انجام تمرینات از آزمودنیها اندازهگیریهای پیکرسنجی شامل سن، قد، وزن و نمایه توده بدن و همچنین، پیشآزمونهای قدرت عضلانی، استقامت عضلانی و نمونهگیری خونی (جهت تجزیهوتحلیل بیوشیمایی) انجام شد. برای مقایسه میانگین دادهها از آزمون آنووا با اندازهگیری مکرر استفاده گردید. محاسبهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS  نسخه 23 انجام و سطح معنیداری آزمونها 05/P≤0 در نظر گرفته شد.
یافته ها نتایج حاکی از آن بود که تمرینات راه رفتن به عقب نسبت به گروه کنترل و راه رفتن به جلو باعث افزایش معنیدار قدرت و استقامت عضلانی شد، اما تغییر معنیداری در سطوح TNF-α ،TGF- β و VDBP ایجاد نکرد.
نتیجه گیری به نظر میرسد انجام تمرین راه رفتن به عقب، نسبت به راه رفتن به جلو بیشتر میتواند بر شاخصهای عملکردی در سالمندان تأثیرگذار باشد و نقش موثرتری را در ایجاد یک زندگی سالمتر برای آنها ایفا کند. 
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
طب سالمندی  دریافت: 1402/2/4 | پذیرش: 1402/5/10 | انتشار: 1403/4/11