اهداف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات عملکردی بر تعادل پویای زنان سالمند سالم بود.

مواد و روش‌ها: در پژوهش نیمه تجربی حاضر 30 زن سالمند سالم به صورت هدفمند انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه مساوی کنترل و تجربی تقسیم شدند. تعادل پویای آزمودنی­‌ها با تست عملکردی «زمان برخاستن و رفتن» اندازه‌گیری شد.  گروه تجربی به مدت سه جلسه در هفته در یک برنامه 12 هفته‌ای تمرینات عملکردی شرکت کردند. در حالی که گروه کنترل در هیچ گونه تمرین ورزشی شرکت نداشتند. از آزمون T  همبسته برای بررسی تفاوت درون‌گروهی و از آزمون T مستقل برای بررسی تفاوت بین‌گروهی در سطح معناداری (P<0/05) استفاده شد.

یافته‌ها: تعادل پویای گروه کنترل بعد از 12 هفته تمرین عملکردی تغییر معنی‌داری نداشت (P=0/11). زمان آزمون «برخاستن و رفتن» به عنوان شاخص تعادل پویا، در گروه تجربی از لحاظ درون‌گروهی و بین‌گروهی به طور معنی‌داری کاهش یافت (P=0).

نتیجه‌گیری: تمرینات عملکردی می تواند تعادل پویای زنان سالمند را به نحو مؤثری بهبود بخشیده نقش به سزایی در زندگی سالم زنان سالمند داشته باشد.