1- دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه آموزشی بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ، marashi14002@yahoo.com
3- گروه آموزشی بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
4- گروه آمورزشی آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی و گروه اپیدمیولوڗی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (1226 مشاهده)
مقدمه: با افزایش طول عمر انسانها، آسیب پذیری سالمندان به موضوعی با اهمیت روزافزون و تهدید کننده سلامت سالمندان مبدل شده است. مطالعات محدودی در ایران به شیوع آسیب پذیری در سالمندان مقیم جامعه پرداخته اند. این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع آسیب پذیری و عوامل مرتبط با آن در سالمندان مقیم جامعه تهران انجام شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۳۸۳ فرد بالای ۶۰ سال تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران در سال ۱۴۰۱ انجام گردید. نحوه نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای بود. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه آسیب پذیری تیلبرگ انجام گردید. تکمیل پرسشنامه ها توسط محقق و با پرسش از سالمند صورت گرفت. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSSنسخه ۲۳ و آزمون های آماری کای اسکویر، دقیق فیشر و تی مستقل و رگرسیون لجستیک انجام گردید. سطح معناداری آزمون ها کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: در این مطالعه زنان 48/80 درصد و مردان 51/20 درصد از نمونه ها را با میانگین سنی (6/30 ±20/ 68) تشکیل می دادند. شیوع آسیب پذیری 40/50 درصد بود. آسیب پذیری با سن، نداشتن همسر، سطح تحصیلات پایین، میزان درآمدکمتر، سبک زندگی ناسالم، ابتلا به چند بیماری، عدم رضایت از شرایط محیط زندگی و بعضی رویدادهای استرس زا ارتباط معناداری داشت (0/001 P<).
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش شیوع بالای آسیب پذیری را در سالمندان مقیم جامعه بخشی از شهر تهران نشان داد. اجرای برنامه های غربالگری آسیب پذیری و انجام مداخلات درمانی به موقع می تواند در پیشگیری از پیامدهای سوء آسیب پذیری در سالمندان موثر واقع شود.
واژههای کلیدی: سالمند،
آسیب پذیری،
شیوع
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی دریافت: 1402/3/4 | پذیرش: 1402/11/18 | انتشار: 1403/12/10