اهداف: این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی تمرین های هاتایوگا بر تعادل ایستا و پویای زنان سالمند صورت گرفت.

مواد و روش‌ها: جامعه آماری این مطالعه نیمه تجربی را زنان سالمند شهر مشهد (1388) تشکیل دادند که داوطلب شرکت در پژوهش بودند. 29 زن سالمند سالم (دامنه سنی 56-72 سال) به روش در دسترس و داشتن ملاک‌های ورود (عدم وجود سابقه بیماری پوکی استخوان پیشرفته، جایگزینی لگن، کوری تدریجی، پارکینسون، سرگیجه، و جراحی در یک سال گذشته) در نمونه آماری قرار گرفتند.  تعادل ایستا و پویا به ترتیب از طریق آزمون ثبات وضعیتی و خطر افتادن به وسیله دستگاه تعادلی بایودکس قبل و بعد از مداخله سنجیده شد .برنامه تمرینی هاتایوگا در سه جلسه (یک ساعت) درهفته و به مدت هشت هفته اجرا شد؛ تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس و  t همبسته در سطح معناداری α=0.05 انجام شد.

یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان داد که برنامه تمرینی هاتا یوگا به مدت 24 جلسه تأثیر معناداری بر تعادل ایستا: ثبات کلی (P=0/001)، تعادل قدامی-خلفی (P=0/002)، تعادل داخلی-خارجی (P=0/006) و همچنین تعادل پویای زنان سالمند داشت (P=0/01).

نتیجه‌گیری: با توجه به اثر بخشی برنامه تمرینی هاتایوگا بر تعادل ایستا و پویا به نظر می رسد برنامه تمرینی با بهبود قدرت عضلانی زنان سالمند به ویژه استقامت و قدرت عضلات در اندام تحتانی واحتمالاً با افزایش کارایی سیستم حرکتی و عصبی و تقویت سازوکار گیرنده های عمقی عضلات و مفاصل بر تعادل اثر داشته و به کاهش خطر زمین خوردن در زنان سالمند منجر شده است.