اهداف: پژوهش حاضر باهدف مقایسه سلامت روان و کیفیت زندگی سالمندان ساکن سرای سالمندان و سالمندان عضو کانون بازنشستگی صورت گرفت.

مواد و روش‌ها: در پژوهش علی مقایسه ای حاضر، جامعه آماری شامل کلیه سالمندان ساکن سرای سالمندان و سالمندان عضو کانون بازنشستگی شهر شیراز (1389) بود. نمونه آماری شامل 60 سالمند (30 مرد و 30 زن) ساکن دو سرای سالمندان که از طریق نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و60  سالمند (30 مرد و 30 زن)  عضو کانون بازنشستگی بود که از طریق گروه های جور شده انتخاب شدند. از پرسشنامه های سلا مت عمومی (GHQ-28)، پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36)، و مشخصات جمعیت شناختی استفاده شد. داده‌ها با ازمون t مستقل و تحلیل واریانس دوطرفه بررسی شدند.

یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین دو گروه سالمند در متغیر های کیفیت زندگی (t=8/41 و P<0/001 )  و سلامت روان (t=16/4 و P<0/001) و تمام اندازه های خرده مقیاس این دو متغیر تفاوت معنی‌داری وجود دارد. همچنین اثرات معنی دار مستقلی برای متغیر های سن، جنس، شغل و سطح اقتصادی در تعیین واریانس دو متغیر کیفیت زندگی و سلامت روان مشاهده شد.

نتیجه‌گیری: یافته های پژوهش حاکی از تفاوت معنی دار فاحش بین کیفیت زندگی، سلامت روان و کلیه خرده مقیاس های این دو متغیر بود . و در همه موارد، برتری با سالمندان عضو کانون بازنشستگی بود . علاوه بر این شواهد، حاکی از آن است که متغیر های جمعیت شناختی می تواند بر اثر محل سکونت نقش تعدیل کننده د اشته باشند. هرچند میزان این تعدیل کنندگی چندان قابل ملاحظه نیست.