1- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران. ، ahmad_1128@yahoo.com
3- گروه انفورماتیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی مشهد، مشهد، ایران.
چکیده: (715 مشاهده)
اهداف: تعاملات رضایتبخش در دوران سالمندی، عاملی موثر در سالمندی موفق است. لذا مطالعه حاضر با هدف تبیین تعاملات رضایتبخش در سالمندان ایرانی در سال 1402 انجام شد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر با رویکرد کیفی به روش تحلیل محتوای قراردادی انجام شد. دادهها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته و با مشارکت 15 نفر از سالمندان شهر بجنورد که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، انجام شد. تحلیل دادهها به روش تحلیل محتوای قراردادی و با استفاده از نرم افزار MAXQD انجام گرفت.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار سنی مشارکت کنندگان 7.61±68.64 بود. کدهای استخراج شده در 9 زیرطبقه و 4 طبقه اصلی تقسیم بندی شدند که شامل تعاملات رضایتبخش با اعضای خانواده (تعاملات الگومدارانه، حمایتی- مراقبتی و روزمره)، تعاملات رضایتبخش با خود (تعاملات خوشبینانه و سازشانه)، تعاملات رضایتبخش با خدا (حاجت خواهی و دردودلانه) و تعاملات رضایتبخش با همسالان (اشتراک گذاری احساس، اشتراک گذاری خاطرات)، بود. طبقه تعاملات رضایتبخش با اعضای خانواده با 62 (41.3%) کد، بیشترین کد را دارا بود.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج، آگاهسازی جامعه و به ویژه خانوادههای دارای سالمند و مراقبین آنها از تعاملات رضایتبخش و تلاش جهت برقراری این نوع تعاملات با سالمندان به ویژه تعاملات حامیانه – مراقبتی لازم و ضروری ست. همچنین با توجه به اهمیت تعامل با خود و با خدا در سالمندان، لازم است که به نیاز به خلوت در سالمندان و شرکت در مراسمهای مذهبی توجه شود. همچنین نیاز است بستر مناسب برای ارتباط بیشتر سالمندان با خانواده و همسالان در محیط جامعه فراهم شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی دریافت: 1402/11/27 | پذیرش: 1403/1/27