مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
پردیس پورخسروانی1 
، مریم کاویانی* 2، مهین عقدایی1
، مریم کاویانی* 2، مهین عقدایی1
1- دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. ،ma_kavyani@sbu.ac.ir
2- دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. ،
چکیده: (271 مشاهده)
هدف: نور محیطی نامناسب منجر به کاهش استقلال عملکردی و افزایش خطر بر هم خوردن تعادل و سقوط در سالمندان می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر تمرینات بینایی ورزشی در شرایط دستکاری نور محیطی بر تعادل و ترس از سقوط سالمندان بود.
مواد و روش ها: 39سالمند ( 60_75 سال) به صورت داوطلبانه و در دسترس انتخاب شدند. در هر دو مرحله پیش و پس آزمون، آزمون تعادل عملکردی و آزمون برگ، در دو شرایط نور کم و معمولی انجام شد. افراد بر اساس نمره پیش آزمون تعادل عملکردی در شرایط نور معمولی در دو گروه همگن آزمایش ( تمرین بینایی- ورزشی در نور معمولی، تمرین بینایی- ورزشی در نور کم) و کنترل ( بدون تمرین) گمارش شدند. گروه های آزمایش به مدت 24 جلسه تمرینات بینایی ورزشی را در شرایط مختص به هر گروه انجام دادند.
یافته ها: نتایج تحلیل واریانس عاملی مرکب نشان داد که، در هر دو شرایط آزمون در نور معمولی و نور کم، تعادل ایستا و عملکردی و ترس از سقوط در گروه‌های آزمایش بهبود معناداری داشت( p>0/05). نمره تعادل در آزمون ها در شرایط مشابه با تمرین بهتر بود.
نتیجه گیری: تمرینات بینایی- ورزشی منجر به بهبود تعادل و کاهش ترس از سقوط سالمندان شده بود.، با توجه به تایید فرضیه اختصاصی بودن تمرین و افزایش احتمال بر هم خوردن تعادل و زمین خوردن در شرایط محیطی کم نور و همینطور اثر بخشی بیشتر این تمرینات در شرایط نور کم توصیه می شود توجه ویژه ای به انجام تمرینات بینایی- ورزشی در شرایط نور محیطی کم در سالمندان شود.
مواد و روش ها: 39سالمند ( 60_75 سال) به صورت داوطلبانه و در دسترس انتخاب شدند. در هر دو مرحله پیش و پس آزمون، آزمون تعادل عملکردی و آزمون برگ، در دو شرایط نور کم و معمولی انجام شد. افراد بر اساس نمره پیش آزمون تعادل عملکردی در شرایط نور معمولی در دو گروه همگن آزمایش ( تمرین بینایی- ورزشی در نور معمولی، تمرین بینایی- ورزشی در نور کم) و کنترل ( بدون تمرین) گمارش شدند. گروه های آزمایش به مدت 24 جلسه تمرینات بینایی ورزشی را در شرایط مختص به هر گروه انجام دادند.
یافته ها: نتایج تحلیل واریانس عاملی مرکب نشان داد که، در هر دو شرایط آزمون در نور معمولی و نور کم، تعادل ایستا و عملکردی و ترس از سقوط در گروه‌های آزمایش بهبود معناداری داشت( p>0/05). نمره تعادل در آزمون ها در شرایط مشابه با تمرین بهتر بود.
نتیجه گیری: تمرینات بینایی- ورزشی منجر به بهبود تعادل و کاهش ترس از سقوط سالمندان شده بود.، با توجه به تایید فرضیه اختصاصی بودن تمرین و افزایش احتمال بر هم خوردن تعادل و زمین خوردن در شرایط محیطی کم نور و همینطور اثر بخشی بیشتر این تمرینات در شرایط نور کم توصیه می شود توجه ویژه ای به انجام تمرینات بینایی- ورزشی در شرایط نور محیطی کم در سالمندان شود.
واژه‌های کلیدی: تمرینات بینایی- ورزشی، سالمندی، تعادل، ترس از سقوط، نور محیط
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار نشریه سالمند: مجله سالمندی ایران تحت مجوز Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 هستند.
تماس با ما
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
