مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
سید رضا حسینی1 
، نسرین امینی1 ، علی بیژنی1 ، رضا قدیمی1 ، ندا آهنگری1 ، محبوبه فرامرزی* 2
، نسرین امینی1 ، علی بیژنی1 ، رضا قدیمی1 ، ندا آهنگری1 ، محبوبه فرامرزی* 2
1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، مازندران، ایران.
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، مازندران، ایران. ،mahbob330@yahoo.com
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، مازندران، ایران. ،
چکیده: (156 مشاهده)
مقدمه و هدف: افسردگی یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است. با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در جوامع امروزی، اهمیت شناسایی عوامل موثر بر روند افسردگی ضرورت دارد.
مواد و روش ها: این مطالعه آینده نگر بر روی داده های مربوط به 800 نفراز شرکت کنندگان فاز اول و دوم کوهورت سالمندان شهر امیرکلا انجام شد. پرسشنامه افسردگی (GDS) در دو فاز جهت تعیین میزان افسردگی (GDS score ≥ 5) بررسی شد. همچنین جهت بررسی فاکتورهای موثر بر تغییر علائم افسردگی بین دو فاز از پرسشنامه دموگرافیک، ارزیابی اختلال شناختی (MMSE) و پرسشنامه ارزیابی فعالیت فیزیکی (PASE) استفاده شد.
یافته ها: فراوانی افسردگی در فاز اول % 39/20و در فاز دوم 35/20 % کاهش یافت (P=0.001). اما شدت افسرگی در فاز1 خفیف(%25/50)، متوسط(%9/50)، شدید(%4/25) بودند که و در فاز 2، خفیف(%23/75)، متوسط(%7/25)، شدید(%4/25)، تغییر معنا داری رخ نداد. آزمون مک نیمار نشان داد، که بطور معناداری %20/40 از سالمندان، پس از پنج سال، دچار علایم افسردگی دچار شدند و در 58/20 % بیماران فاز اول افسردگی پایدار ماند(P<0.001). دو عامل جنس مرد بودن و میزان تحصیلات پایین، از فاکتورهای خطر بدتر شدن علایم افسردگی سالمندان در طی پنج سال پیگیری است.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که افسردگی در یک پنجم از سالمندان بروز یافته و در نیمی از آن‌ها پس از گذشت پنج سال همچنان پایدار باقی مانده است. این یافته‌ها بر اهمیت مداخلات به‌موقع و پیشگیرانه همراه با غربالگری‌های منظم و ارجاع به متخصصان تاکید دارد که می‌تواند بر روند افسردگی در سالمندان و بهبود کیفیت زندگی سالمندان موثر باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه آینده نگر بر روی داده های مربوط به 800 نفراز شرکت کنندگان فاز اول و دوم کوهورت سالمندان شهر امیرکلا انجام شد. پرسشنامه افسردگی (GDS) در دو فاز جهت تعیین میزان افسردگی (GDS score ≥ 5) بررسی شد. همچنین جهت بررسی فاکتورهای موثر بر تغییر علائم افسردگی بین دو فاز از پرسشنامه دموگرافیک، ارزیابی اختلال شناختی (MMSE) و پرسشنامه ارزیابی فعالیت فیزیکی (PASE) استفاده شد.
یافته ها: فراوانی افسردگی در فاز اول % 39/20و در فاز دوم 35/20 % کاهش یافت (P=0.001). اما شدت افسرگی در فاز1 خفیف(%25/50)، متوسط(%9/50)، شدید(%4/25) بودند که و در فاز 2، خفیف(%23/75)، متوسط(%7/25)، شدید(%4/25)، تغییر معنا داری رخ نداد. آزمون مک نیمار نشان داد، که بطور معناداری %20/40 از سالمندان، پس از پنج سال، دچار علایم افسردگی دچار شدند و در 58/20 % بیماران فاز اول افسردگی پایدار ماند(P<0.001). دو عامل جنس مرد بودن و میزان تحصیلات پایین، از فاکتورهای خطر بدتر شدن علایم افسردگی سالمندان در طی پنج سال پیگیری است.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که افسردگی در یک پنجم از سالمندان بروز یافته و در نیمی از آن‌ها پس از گذشت پنج سال همچنان پایدار باقی مانده است. این یافته‌ها بر اهمیت مداخلات به‌موقع و پیشگیرانه همراه با غربالگری‌های منظم و ارجاع به متخصصان تاکید دارد که می‌تواند بر روند افسردگی در سالمندان و بهبود کیفیت زندگی سالمندان موثر باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار نشریه سالمند: مجله سالمندی ایران تحت مجوز Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 هستند.
تماس با ما
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
