مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2- گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. ،H.momeni1350@gmail.com
2- گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران. ،
چکیده: (270 مشاهده)
هدف: استئوآرتریت شایع‌ترین بیماری اسکلتی عضلانی مرتبط با افزایش سن است که بر عوامل روانی تأثیر قابل‌توجهی دارد و منجر به کاهش کیفیت و امید به زندگی می‌شود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرین در آب با تراباند و تمرین در آب با رویکرد آکادمی ملی طب ورزش آمریکا (NASM) بر درد، حرکت هراسی و خلق و خوی زنان سالمند مبتلا به استئوارتریت زانو بود.
روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی، با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون، از بین زنان مبتلا به استئوارتریت زانو، 45 زن سالمند به‌شیوه هدفمند انتخاب شدند و به 3 گروه 15 نفری؛ تمرین در آب با تراباند، تمرین در آب با رویکرد NASM و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرین با تراباند و تمرین با رویکرد NASM به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت حدود 60 دقیقه در آب انجام شد. جهت برآورد متغیرهای مطالعه از پرسش‌نامه دیداری درد
(VAS)، مقیاس حرکت هراسی تامپا (TSK) و پرسش‌نامه 32 سوالی برومز (Brums) استفاده شد. به‌منظور آزمون معناداری تفاوت‌های میانگین گروه‌ها از روش آماری تجزیه و تحلیل کواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی با استفاده از نرم‌افزار SPSS26 در سطح معناداری 0/05 استفاده شد.
نتایح: میانگین سن، قد، وزن و شاخص توده بدنی آزمودنی‌ها به ترتیب برابر با 4/11±66/2 سال،4/64±160/6 سانتی‌متر، 3/39±74/8 کیلوگرم و 13/56±29/04 بود. همچنین نتایج مطالعه نشان داد، در هر دو گروه تجربی میزان درد (F=313/17 و P=0/002)، ترس از حرکت (F=271/4 و P=0/001) و خلق و خو (F=49/66 و P=0/001) بهبود معناداری یافت. به‌علاوه، بین تأثیر دو نوع تمرین بر این متغیرها تفاوتی مشاهده نشد (0/05≤p).
نتیجه‌گیری: این نتایج آثار سودمند تأثیر تمرین در آب با تراباند و تمرین در آب با رویکرد NASM بر درد، ترس از حرکت و خلق و خو را نشان داد. از این‌رو، استفاده از این روش‌های تمرینی به‌عنوان یک روش پیشگیری و درمانی مناسب برای این اختلالات در بیماران مبتلا به استئوارتریت زانو توصیه می‌شود.
روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی، با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون، از بین زنان مبتلا به استئوارتریت زانو، 45 زن سالمند به‌شیوه هدفمند انتخاب شدند و به 3 گروه 15 نفری؛ تمرین در آب با تراباند، تمرین در آب با رویکرد NASM و کنترل تقسیم شدند. پروتکل تمرین با تراباند و تمرین با رویکرد NASM به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت حدود 60 دقیقه در آب انجام شد. جهت برآورد متغیرهای مطالعه از پرسش‌نامه دیداری درد
(VAS)، مقیاس حرکت هراسی تامپا (TSK) و پرسش‌نامه 32 سوالی برومز (Brums) استفاده شد. به‌منظور آزمون معناداری تفاوت‌های میانگین گروه‌ها از روش آماری تجزیه و تحلیل کواریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی با استفاده از نرم‌افزار SPSS26 در سطح معناداری 0/05 استفاده شد.
نتایح: میانگین سن، قد، وزن و شاخص توده بدنی آزمودنی‌ها به ترتیب برابر با 4/11±66/2 سال،4/64±160/6 سانتی‌متر، 3/39±74/8 کیلوگرم و 13/56±29/04 بود. همچنین نتایج مطالعه نشان داد، در هر دو گروه تجربی میزان درد (F=313/17 و P=0/002)، ترس از حرکت (F=271/4 و P=0/001) و خلق و خو (F=49/66 و P=0/001) بهبود معناداری یافت. به‌علاوه، بین تأثیر دو نوع تمرین بر این متغیرها تفاوتی مشاهده نشد (0/05≤p).
نتیجه‌گیری: این نتایج آثار سودمند تأثیر تمرین در آب با تراباند و تمرین در آب با رویکرد NASM بر درد، ترس از حرکت و خلق و خو را نشان داد. از این‌رو، استفاده از این روش‌های تمرینی به‌عنوان یک روش پیشگیری و درمانی مناسب برای این اختلالات در بیماران مبتلا به استئوارتریت زانو توصیه می‌شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار نشریه سالمند: مجله سالمندی ایران تحت مجوز Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 هستند.
تماس با ما
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
