1- گروه علوم زیستی در ورزش، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
2- گروه حرکت شناسی و تربیت بدنی، دانشگاه مک گیل، مونترال، کبک، کانادا.
3- گروه علوم زیستی در ورزش، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. ، m_nourshahi@yahoo.com
چکیده: (129 مشاهده)
اهداف: پیری یک فرآیند بیولوژیکی است که عملکرد اندامها را کاهش می دهد. فعالیت های فیزیکی و شناختی به عنوان یک عامل حیاتی برای پیشگیری از اختلالات عصبی مرتبط با افزایش سن شناخته می شود. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی تأثیر فعالیتها و تمرینات مختلف بر اختلالات عصبی در سالمندان بود.
مواد و روشها: برای انجام این پژوهش، پایگاههای Google Scholar, PubMed, Web of Science, و Scopus، با استفاده از واژگان کلیدی: aging, Alzheimer, Parkinson, stroke, exercise و تأثیر انواع مختلف ورزشها بر مغز در دوران پیری بررسی شدند و مقالاتی که در سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۴ منتشر شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند که انتخاب مقالات با استفاده از چارچوب مرورهای حیطهای که توسط آرکسی و اُمالی پیشنهاد شده است، انجام شد. در نهایت، ۵۶ مقاله مرتبط که با معیارهای جستجو مطابقت داشتند، مورد بررسی دقیق قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج مطالعات مختلف نشان داد که تمرینات بدنی مختلف اثرات متفاوتی بر بیماری های مرتبط با سیستم عصبی و افزایش سن دارند. در این میان بهترین نوع تمرینات بدنی، تمرینات با شدت متوسط و شدید همراه با تمرینات شناختی بود.
نتیجهگیری: تمرینهای بدنی با شدت متوسط تا زیاد و همچنین ترکیب فعالیتهای ورزشی با فعالیتهای شناختی تأثیرات مفیدتری نسبت به تمرینات با شدت کمتر دارد. علاوه بر این، تمرینات گروهی و تمرینات جسمی-شناختی دوگانه می تواند نقش پیشگیرانه و موثرتری نسبت به سایر تمرینات ورزشی در مقابله با اختلالات عملکرد مغز و سیستم عصبی در سالمندان داشته باشد.
نوع مطالعه:
مقاله مروری |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی دریافت: 1403/6/28 | پذیرش: 1403/9/5