مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه مشاوره،واحد خمین،دانشگاه ازاد اسلامی، خمین، ایران ، mohammad.410@yahoo.com
2- گروه مشاوره،واحد خمین،دانشگاه ازاد اسلامی، خمین، ایران
چکیده:   (12 مشاهده)
اهداف: هم‌زمان با افزایش سالمندان در اکثر کشورهای جهان، شمار افراد مبتلا به دمانس نیز افزایش یافته که این مسئله به عنوان یک مشکل بهداشت جهانی، خسارت سنگینی بر افراد جامعه و اقتصاد وارد کرده است. مراقبت از سالمندان مبتلا به آلزایمر، با رفتار و اعمالی که افراد مبتلا به آلزایمر انجام می دهند، در صورت بی کفایتی منابع کنار آمدن فرد، بیشتر برای مراقبان استرس‌زا می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای مقابله‌ای بر ناگویی‌هیجانی و تاب‌آوری در مراقبان خانوادگی سالمندان مبتلا به دمانس آلزایمر بود.
مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل نابرابر بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه مراقبت‌کنندگان خانوادگی سالمندان مبتلا به دمانس آلزایمر عضو انجمن آلزایمر استان مرکزی شهرستان اراک در سال 1403 بودند. از جامعه آماری پژوهش، به روش نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند،30 نفر از مراقبت کنندگان خانوادگی بیماران مبتلا به دمانس آلزایمر شهر اراک انتخاب، و به روش جایگزینی تصادفی به دو گروه(15نفری) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده‌ها، از پرسشنامه‌ناگویی هیجانی تورنتو (1994) و پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003) استفاده شد. پروتکل آموزش راهبردهای مقابله ای (شیخ الاسلامی و همکاران،1395) در 10 جلسه 60 دقیقه ای ارائه گردید. پروتکل در پنج هفته، هفته ای دوبار، در روزهای زوج اجرا گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون کوواریانس چند متغیره (مانکوا) و تک متغیره در سطح معنی داری  p≤0.05؛ با استفاده از نرم‌افزار SPSS26 استفاده گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین سنی و میانگین مدت زمان مراقبت، به ترتیب 34 و 4 سال بوده است. نتایج آزمون ویکلز نشان داد که آموزش راهبردهای مقابله ای بر ناگویی هیجانی و تاب‌آوری مراقبان خانوادگی سالمندان اثر معناداری بین گروه‌ها داشته است(49/52=F2،25 ، 0/001<p ،0/80=V). با توجه به نتایج، آموزش راهبردهای مقابله، 70 درصد از واریانس ناگویی هیجانی و 55 درصد از واریانس تاب‌آوری مراقبان خانوادگی سالمندان مبتلا به دمانس آلزایمر را تبیین نموده است.
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج مطالعه حاضر، به کلیه مربیان پرستاری و مدیران مراکز نگهداری از سالمندان، پیشنهاد می‌شود که آموزش راهبردهای مقابله‌ای به‌صورت جزوه یا کتابچه در اختیار پرستاران بالینی سالمندان قرار گیرد تا بتواند به‌عنوان راهنمایی در جهت کمک و آموزش به خانواده‌ها و مراقبین بیماران مبتلا به دمانس آلزایمر استفاده شود.
متن کامل [PDF 1001 kb]   (4 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی
دریافت: 1404/3/5 | پذیرش: 1404/6/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشريه سالمند: مجله سالمندي ايران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Ageing

Designed & Developed by : Yektaweb