اهداف: این مطالعه جهت ارزیابی پاسخ به درمان انگل‌های روده‌ای در سالمندان و معلولان انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی بر 133 نفر از سالمندان و معلولان مرکز گلاب‌چی کاشان که مبتلا به انگل روده‌ای تشخیص داده شده بودند (1386) انجام شد. درمان افراد آلوده براساس نتیجه آزمایش مدفوع و چسب اسکاچ صورت گرفت. 2 هفته پس ازاتمام درمان مجدداً این آزمایشات انجام و نتیجه پاسخ به درمان مشخص شد. پرسش‌نامه‌ای حاوی مشخصات دموگرافیک و علائم بیماری و عوارض دارویی تنظیم و از طریق مصاحبه با بیماران تکمیل شد. ملاک تعیین آلودگی، مشاهده حداقل یک انگل (تخم کرم یا کیست تروفوزوئیت تک‌یاخته در یک نمونه مدفوع) بود. نهایتاً نتایج تحلیل و به‌صورت آمار توصیفی ارائه شد.

یافته‌ها: 64/7درصد از شرکت‌کنندگان مرد و 35/3درصد زن بودند. 124 نفر (93/2درصد) از مبتلایان به انگل‌های روده‌ای به درمان پاسخ داده وتنها 9 نفر (6/8درصد) به درمان پاسخ نداده بودند. اکثر افراد درگروه پاسخ به درمان زیر 30 سال (79/5درصد) و در گروه عدم پاسخ بالای 70 سال (26/7درصد) داشتند. میزان پاسخ به درمان در افراد آلوده به اکسیور 93/6درصد، انتامبا هیستولیتیکا / انتاموبا دیسپار 89/2درصد، ژیاردیا 90درصد، و دی انتاموبا فراژیلیس 100درصد بود.

نتیجه‌گیری: با توجه به میزان بالای پاسخ به درمان، احتمال وجود مقاومت دارویی نسبت به داروهای ر ایج کم است و موارد عدم پاسخ به درمان می‌تواند در نتیجه مصرف ناصحیح دارو و یا شدت بالاتر آلودگی باشد.