اهداف: از جنبه تاریخی، اغلب مطالعات انجام شده در حیطه سالمندی و شنوایی بر اختلالات درک گفتار در سالمندان تمرکز دارند. بنابر مطالعات، اغلب اختلالات بازشناسی گفتار در سالمندان از نقص در پردازش زمانی شنوایی ناشی می شود. در مطالعه حاضر، توانایی سالمندان در بازشناسی گفتار با فشردگی زمانی مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روش‌ها: نسخه فارسی آزمون گفتار با فشردگی زمانی با 6 فهرست کلمات تک هجایی در سه نسبت فشردگی صفر، 40 و 60 درصد روی 36 جوان 18 تا 30 سال و 32 سالمند 60 تا 80 سال از دو جنس با شنوایی هنجار در هر گوش، انجام شد.

یافته‌ها: در هر دو گروه، بین امتیاز بازشناسی واژه ها در سه نسبت فشردگی، تفاوت معناداری وجود داشت. بین جوانان و سالمندان در هر سه نسبت فشردگی، تفاوت معناداری مشاهده شد (0/0001>P). بین دو گوش و دو جنس در نسبت های فشردگی مختلف، اختلاف معناداری مشاهده نگردید.

نتیجه‌گیری: با افزایش سرعت گفتار، امتیاز بازشناسی کلمات به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می یابد و سالمندی به میزان چشمگیری بر توانایی پردازش محرکات گفتاری سریع، تاثیر دارد.