اهداف: افزایش امید به زندگی و رشد روز افزون سالمندان بعنوان تهدید و فرصت توجه محققین را به خود جلب نموده است. مطالعات حکایت از افزایش هزینه‌های درمانی و مراقبت از سالمندان نسبت به سایر گروه‌های سنی دارد. هدف این مطالعه بررسی الگوی تجویز دارو در سالمندان تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی ایران و مقایسه آن در گروه‌های سالمندی بوده است.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی، تحلیلی و مقطعی بوده که به‌صورت گذشته نگر با استفاده از نسخ دارویی مراجعین سرپایی تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی به داروخانه‌های طرف قرارداد در طی سال 1388 و ثبت شده در دفاتر رسیدگی به اسناد پزشکی سازمان تامین اجتماعی انجام شده است. اطلاعات مشتمل بر جداول پایه تعداد دارو، الگوی میزان تجویز دارو، الگوی میانگین ریالی و هزینه تجویز دارو، الگوی گروه های دارویی پرمصرف بر اساس محل آناتومیک اثر دارو (Anatomic Therapeutics Chemical)، الگوی گروه‌های دارویی پرمصرف به تفکیک گروه سنی سالمندان و گروه غیرسالمند و به تفکیک گروه‌های سنی سالمندی بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی توسط محقق بر اساس میزان دسترسی تعریف شده توسط سازمان استخراج شده است.

یافته‌ها: الگوی میانگین تجویز دارو در دو گروه زیر 60 سال و بالای 60 سال اختلاف معنی‌دار را نشان می‌دهند.(P<0/005) الگوی میانگین تجویز دارو در سه گروه سالمندی اختلاف معنی‌دار دارد. (P<0/001) الگوی میانگین هزینه تجویز دارو در دو گروه زیر 60 سال و بالای 60 سال اختلاف معنی‌دار را نشان می‌دهند. (P<0/004) الگوی میانگین هزینه تجویز دارو در سه گروه سالمندی متفاوت است واین اختلاف معنی‌دار است. (P<0/001)

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست آمده از این مطالعه، سالمندی بر میزان بار مراجعه به پزشک و داروخانه اثر مستقیم و تزایدی دارد و در بین گروه‌های سالمندی با افزایش سن میزان هزینه‌ها سیر صعودی داشته ولی میزان بار مراجعه کاهش می‌یابد. که می‌توان پس از شناسایی بیشترین داروهای مصرفی سالمندان با آموزش خانواده‌ها از ابتلاء به بیماری‌های مزمن پیشگیری نمود و با آموزش سالمندان و پیشگیری از عوارض دارویی زندگی کم عارضه‌تری را برای سالمندان مهیا نمود.