اهداف: در طی دو دهه اخیر فعالیت‌های مربوط به کاهش تقاضا و به‌ویژه درمان و بازتوانی معتادان در ایران ارتقائ چشمگیری یافته است. هم اکنون آلترناتیوهای متعدد درمانی از جمله مراکز درمان سرپایی و بستری، روش‌های پرهیز مدار و ایمان مدار از جمله معتادان گمنام و مراکز خیریه تولدی دوباره به‌صورت دارویی و غیر دارویی فعالیت می‌کنند. روش سم‌زدایی و درمان در جمعیت خیریه احیای انسانی (کنگره 60) به‌صورت انحصاری بوده و با جایگزینی شربت تریاک و کاهش تدریجی آن (طی 11 ماه) و همچنین گروه درمانی و معنویت درمانی می‌باشد. پژوهش مذکور مطالعه‌ای، توصیفی است که در مدت3 ماه (بدو ورود،یکماه و سه ماه بعد درمان) به‌صورت طولی و هم‌گروهی انجام شده است. در این پژوهش کیفیت زندگی در سه نوبت مورد ارزیابی قرار گرفته است. افراد حاضر در تحقیق شامل تمامی معتادان بالای 40 سالی است که به این انجمن جهت سم زدایی و درمان مراجعه نموده اند. انتخاب نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته اطلاعات جمعیت شناختی، پرسش‌نامه کیفیت زندگی SF36 می‌باشد، سپس داده‌ها با نرم افزار SPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند.

یافته‌ها: از مجموع 33 نفر، 15 نفر بالای 50 سال و 3 نفر بیشتر از 60 بوده اند. ماده سوء مصرفی شامل تریاک با فراونی 12 نفر (%36/4)، کراک و هروئین 14 نفر (%42/2)، بالاترین درصد شیوع را داشتند. میانگین ماهیانه هزینه سوء مصرف مواد برای هر نفر به‌طور متوسط 159/849 تومان می باشد. برای تمامی زیر مقیاس‌های کیفیت زندگی،P  زیر 0/05 گزارش گردیده است.

نتیجه‌گیری: سم‌زدایی در ارتقای کیفیت زندگی است موثر بوده است و فقط برای دو سئوال "به نظر می‌رسد که من نسبت به دیگر افراد راحت تر مبتلا به بیماری می شوم" و "سلامتی من مثل دیگر افرادی است که می‌شناسم" نظر فرد در سه دوره تغییر نکرده است. شاید بتوان گفت که درمان‌های کوتاه مدت بر روی تغییر "نگرش عمیق فرد نسبت به خود" کم اثر باشد و تغییر نگرش بنیادی و و عمیق نیاز به برنامه‌های بازتوانی طولانی‌مدت‌تری داشته باشد.