اهداف: هدف اصلی این پژوهش، تعیین تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر سلامت روانی سالمندان مرد مقیم آسایشگاه شهید هاشمی نژاد کهریزک است.

مواد و روش‌ها: طرح این پژوهش از نوع آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری در این تحقیق کلیه سالمندان مرد ساکن آسایشگاه شهید هاشمی نژاد کهریزک بودند. روش نمونه گیری در این تحقیق، روش در دسترس همراه با تصادفی ساده بود. ابتدا پرسشنامه سلامت عمومی روی 49 نفر از سالمندان (که مشکلات روانی و جسمانی حاد نداشتند) به صورت در دسترس اجرا شد. کسانی که نمره بالاتر از 22 را کسب کرده بودند، شناسایی شده و تعداد 30 نفر از آنها به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس این تعداد در دو گروه 15 نفری (آزمایش و گواه) به طور تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایشی در 10 جلسه واقعیت درمانی گروهی شرکت داده شدند در حالی که گروه گواه هیچ گونه درمانی را دریافت نکردند.

یافته‌ها: تحلیل نتایج با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس انجام شد که نشان داد واقعیت درمانی گروهی به طور معناداری (P<0/05) منجر به افزایش نمره کلی سلامت روانی، کاهش اضطراب و بهبود عملکرد اجتماعی سالمندان شده است ولی تاثیر آن بر افسردگی و نشانگان جسمانی سالمندان معنادار نبود.

نتیجه‌گیری: تحلیل نتایج این مطالعه نشان داد که واقعیت درمانی گروهی در کاهش نشانگان اضطراب و بهبود عملکرد اجتماعی سالمندان تاثیر مثبت دارد و می‌تواند نمره کلی سلامت روانی آن‌ها را افزایش دهد. با برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای کارکنان و پرستاران شاغل در آسایشگاه‌های سالمندان، این روش می‌تواند درمان مناسبی برای سالمندان مخصوصا در زمینه اضطراب و عملکرد اجتماعی باشد.