Mendeley  

Zotero  

Ghaderi D, Mostafaee A. A Study on the Relationship Between Religious Orientations and Quality of Life Among Elderly Men Living in Nursing Homes and Those Living With Their Families in Tabriz . Salmand: Iranian Journal of Ageing 2014; 9 (1) :14-21
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-515-fa.html

اهداف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه بین جهت‌گیری مذهبی و کیفیت زندگی در سالمندان ساکن در خانه و ساکن در خانه سالمندان شهرستان تبریز بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی‌مقطعی، 56 مرد سالمند (20 نفر ساکن خانه سالمندان و 36 نفر ساکن در خانه) به‌صورت تصادفی و با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. سالمندان پرسش‌نامه‌های کیفیت زندگی جان و ویر (2000) (SF-36) و جهت‌گیری مذهبی آلپورت و راس (1967) را تکمیل نمودند. داده‌های به‌دست‌آمده به‌وسیله ضریب همبستگی پیرسون و آزمون تی برای گروه‌های مستقل مورد تجزیه‌وتحلیل قرارگرفت. 

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که در مردان سالمند ساکن در خانه جهت‌گیری مذهبی درونی به‌طرز مثبت و معنی‌داری با سلامت روانی، سلامت عمومی، عملکرد اجتماعی، عملکرد جسمانی و شادکامی (01/P<0) رابطه دارد و جهت‌گیری مذهبی برونی به‌طرز منفی و معنی داری با درد بدنی (01/P<0) دارای رابطه است. در مردان ساکن در خانه سالمندان نیز جهت گیری مذهبی درونی به‌طرز مثبت و معنی‌داری با سلامت روانی، سلامت عمومی، عملکرد اجتماعی، عملکرد جسمانی و شادکامی (01/P<0) رابطه داشته و جهت‌گیری مذهبی برونی به ‌طرز منفی و معنی‌داری با ایفای نقش عاطفی (05/P<0) رابطه دارد. یافته‌ها همچنین حاکی از این بود که درمجموع سالمندان ساکن خانه در مقایسه با هم‌نوعان خود در خانه سالمندان از کیفیت زندگی بهتری برخوردار هستند (01/P<0).

نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر حاکی از همبستگی مثبت میان جهت‌گیری مذهبی با برخی ابعاد کیفیت زندگی و همچنین کیفیت زندگی بهتر سالمندان ساکن خانه در مقایسه با ساکنان خانه سالمندان بود، اما در این حوزه داده‌های بیشتری برای رسیدن به روشنگری بیشتر و یافتن دلایل آن موردنیاز است.