اهداف: مراکز توانبخشی تلاش میکنند تا با ارائۀ خدمات مراقبتی روزانه به سالمندان و بهبود تواناییهای عملکردی آنها، از ورود غیرضروری به مراکز اقامتی شبانهروزی جلوگیری کنند. هدف کلی از این مطالعه، بررسی اثربخشی خدمات مراقبتی روزانۀ مرکز جامع توانبخشی کهریزک کرج بر «فعالیتهای روزمرۀ زندگی» سالمندانی بود که از سال ۱۳۸۹ بهمدت شش ماه از خدمات گفتهشده استفاده کرده بودند.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع پیشآزمون و پسآزمون بود که براساس اطلاعات موجود در پروندههای ۷۱ نفر از سالمندان مراجعهکننده به مرکز انجام شد. روش نمونهگیری تمامشماری بود و از شاخص بارتل و مقیاس لاوتون بهعنوان ابزارهای مطالعه استفاده شد. سپس، نمرۀ ارزیابیهای «فعالیتهای روزمرۀ زندگی پایه» و «فعالیتهای روزمرۀ زندگی با ابزار» آنان پیش و پس از ارائۀ خدمات مراقبتی روزانۀ مرکز، با یکدیگر مقایسه شد. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی، تیتست و تحلیل پراکنش و تحلیل همپراکنش استفاده شد. در تمامی موارد، مقدار (P<۰/۰۰۵) معنادار درنظر گرفته شد.
یافتهها: میانگین نمرههای ارزیابی فعالیتهای روزمرۀ زندگی پایۀ سالمندان مطالعهشده، پس از دریافت خدمات مراقبتی روزانه با پیش از آن، اختلاف معناداری نشان نداد (۰/۰۹۵=P)؛ درحالیکه میانگین نمرههای ارزیابی فعالیتهای روزمرۀ زندگی با ابزارشان، پس از دریافت خدمات مراقبتی روزانه با پیش از آن، اختلاف معناداری نشان داد (۰/۰۰۱>P). از دیگر یافتههای پژوهش، میتوان به اینها اشاره کرد: بالابودن نمرۀ ارزیابی فعالیتهای روزمرۀ زندگی پایۀ سالمندان موضوع مطالعه که براساس آن، ۷۰درصد از افراد بررسیشده دارای حداقل وابستگی بودند و بقیه نیز تنها وابستگی در سطح خفیف داشتند؛ جوانتربودن سالمندان مطالعهشده در مقایسه با جمعیت سالمندی کشور؛ مراجعۀ بیشتر زنان در مقایسه با مردان (سهبرابر)؛ استفادۀ محدود از وسایل کمکتوانبخشی حرکتی (کمتر از ۱۰درصد) و نبود تفاوت معنادار در نمرههای ارزیابی فعالیتهای روزمرۀ زندگی پایه در گروههای سنی گوناگون.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که خدمات مراقبتی روزانه، موجب بهبود فعالیتهای روزمرۀ زندگی سالمندان میشود؛ هرچند باتوجه به یافتهها، میتوان گفت ازسویی امکان دسترسی به خدمات روزانۀ در سالمندان با سطح ADL پایینتر، کمتر بوده است و ازسوی دیگر، علت اصلی مراجعۀ ایشان، استفاده از خدمات توانبخشی روانی، خدمات اجتماعی یا بهبود اوقاتفراغت بوده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |