اهداف هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش توکل به خدا بر کاهش افسردگی سالمندان مرد بود.
مواد و روش ها پژوهش حاضر ازنوع مطالعات نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل سالمندان مرد ساکن در آسایشگاه خیریه سالمندان کهریزک بود که به صورت تصادفی از بین آسایشگاهای استان تهران انتخاب شدند. فرم 15 سوالی GDS بر روی 50 نفر از سالمندان اجرا شد و 20 نفر که نمرات افسردگی‌شان در مقیاس مذکور، 8 یا بالاتر از 8 بود، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه تقسیم  شدند. در این پژوهش برای گروه آزمایش، 8 جلسه‌ آموزش توکل به خدا برگزار شد. یک هفته پس از اتمام آموزش گروهی، پس آزمون افسردگی GDS شامل 15سوال بر روی هر دو گروه آزمایش و گواه اجرا شد و نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس یک‌راهه (آنکوا) مورد بررسی قرار گرفت. 
یافته ها برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس که بیانگر معنادار بودن مداخله آموزشی بر آزمودنی‌ها است، استفاده شد (P<0/05).
نتیجه گیری بر اساس یافته‌های پژوهش، باور دینی توکل به خدا بر کاهش افسردگی سالمندان موثر بوده است.