اهداف تحقیق حاضر با هدف برررسی تاثیر تمرینات هوازی با شدت کم و متوسط بر کیفیت خواب سالمندان انجام شد.
مواد و روش ها آزمودنی‌ها شامل 45 سالمند مرد در دامنه سنی 60 تا 70 سال بودند که به‌طور داوطلبانه انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابتدا تمامی سالمندان توسط یک پزشک متخصص ارزیابی شدند تا سلامت کامل جسمانی و روانی آن‌ها مورد تایید قرار گیرد. سپس حداکثر ضربان قلب افراد با استفاده از کم کردن سن هر فرد از عدد 220 به دست آمد. در ادامه، بر اساس روش تمرینات هوازی با شدت کم و متوسط، حداکثر ضربان قلب هدف در هر یک از آزمودنی‌های گروه‌های تمرینی محاسبه شد. پروتکل تمرینی افراد شامل 8 هفته (هفته‌ای دو جلسه) تمرین هوازی در قالب آزمون یک مایل پیاده‌روی/دویدن راکپورت بود. شدت تمرین کم تا متوسط نیز با استفاده از بلت‌های مخصوصی که به سینه آزمودنی‌ها متصل شده بود، اندازه‌گیری و کنترل شد. همچنین تمامی آزمودنی‌ها در مراحل پیش‌آزمون (قبل اعمال مداخله) و پس‌آزمون (پس از اعمال مداخله) پرسش‌نامه کیفیت خواب پیتزبرگ را تکمیل کردند.
یافته ها نتایج در مرحله پیش‌آزمون نشان داد کیفیت خواب و مولفه‌های آن در سالمندان دو گروه اختلاف معنی‌داری با یکدیگر نداشتند (05/0P>). نتایج تحلیل واریانس یک راهه در مرحله پس‌آزمون کیفیت خواب و مولفه‌های آن نشان داد گروه تمرین با شدت متوسط دارای کیفیت خواب بهتری نسبت به دو گروه دیگر بود (05/0P<). همچنین گروه تمرین با شدت کم نیز در کیفیت خواب و مولفه‌های آن دارای نمرات بهتری نسبت به گروه کنترل بودند (05/0P<). 
نتیجه گیری به‌طور کلی تحقیق حاضر نشان داد تمرینات هوازی با شدت متوسط تاثیر مثبتی بر بهبود کیفیت خواب و مولفه‌های آن دارد، لذا انجام تمرینات هوازی با شدت متوسط به عنوان یک روش مفید درمانی به سالمندان و مدیران حوزه سلامت سالمندان جامعه توصیه می‌شود.