اهداف تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات هوازی با شدت کم و متوسط بر خود‌پنداره سالمندان انجام شد. 
مواد و روش ها آزمودنی‌های تحقیق شامل 45 سالمند مرد با میانگین سنی 70/2±88/65 سال بودند که به‌طور داوطلبانه انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. سپس حداکثر ضربان قلب افراد با استفاده از کم کردن سن هر فرد از عدد 220 به دست آمد. در ادامه بر اساس روش تمرینات هوازی با شدت کم (40 تا 50 درصد حداکثر ضربان قلب) و شدت متوسط (60 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب)، حداکثر ضربان قلب هدف در هر یک از آزمودنی‌های گروه‌های تمرینی محاسبه شد. پروتکل تمرینی افراد شامل 8 هفته (هفته ای دو جلسه) تمرین هوازی در قالب آزمون یک مایل پیاده‌روی/دویدن راکپورت بود. شدت تمرین کم تا متوسط نیز با استفاده از بلت‌های مخصوصی که به سینه آزمودنی‌ها متصل شده بود، اندازه‌گیری و کنترل شد. همچنین تمامی آزمودنی‌ها در مراحل پیش آزمون (قبل اعمال مداخله) و پس آزمون (پس از اعمال مداخله)، مقیاس خودپنداره تنسی 2 را تکمیل کردند.
یافته ها نتایج مرحله پیش آزمون نشان داد که میانگین نمرات خودپنداره سالمندان مورد مطالعه، اختلاف معنی‌داری با یکدیگر نداشتند (05/0P>). نتایج تحلیل واریانس یک راهه در مرحله پس آزمون نیز نشان داد که گروه تمرین با شدت متوسط دارای خودپنداره بالاتری نسبت به دو گروه دیگر بود (05/0P<). همچنین گروه تمرین با شدت کم دارای نمرات بهتری نسبت به گروه کنترل بود (05/0P<). 
نتیجه گیری به‌طور کلی تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات هوازی با شدت متوسط، تاثیر مثبتی بر افزایش خودپنداره سالمندان دارد. لذا پیشنهاد می‌شود تمرینات هوازی با شدت متوسط جهت افزایش این ویژگی شخصیتی در سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.