اهداف سالمندان رنجش‏های زیادی را تجربه می‌کنند که انتظار می‌رود ناتوانی در بخشش عوامل به وجودآورنده‌ این رنجش‏ها با علائم افسردگی در آنان مرتبط باشد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین بخشودگی خود، دیگران و موقعیت‏های کنترل‌ناپذیر با افسردگی در سالمندان انجام گرفت.
مواد و روش ها این پژوهش یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی است. جامعه آماری آن 96‌ سالمند زن و مرد عضو کانون‏های جهاندیدگان شهر تهران بودند که به روش نمونه‏ گیری در دسترس گزینش شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها مقیاس بخشودگی هارتلند (HFS) و مقیاس افسردگی سالمندان (GDS) بودند و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام انجام شد.
یافته ها نتایج نشان داد که بین بخشودگی خود (32/0-=r، 01/0≥P)، بخشودگی دیگران (25/0-=r، 05/0≥P)، بخشودگی موقعیت‏های غیرقابل‌کنترل (38/0-=r، 01/0≥P) با افسردگی سالمندان رابطه منفی معنی‌داری وجود دارد. همچنین دو متغیر بخشودگی موقعیت‏های غیرقابل‌کنترل (33/0-=β) و بخشودگی خود (26/0-=β) به ترتیب نقش تعیین‌کننده‌ای در تبیین متغیر ملاک افسردگی داشتند (01/0>P).
نتیجه گیری ناتوانی در بخشش با آسیب‌پذیری روانی سالمندان همبسته است و پیشنهاد می‏شود که مدل‏های درمانی ارتقای بخشش جهت مشکلات هیجانی سالمندان مورد توجه قرار گیرند.