اهداف سالمندان به عنوان یکی از مهم‌ترین گروه‌های در معرض خطر اثرات ناخوشایند سطح پایین سواد سلامت به شمار می‌آیند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سواد سلامت و وضعیت سلامت در سالمندان شهر کرمان انجام شد.
مواد و روش ها مطالعه‌ حاضر یک مطالعه مقطعی است که در آن 200 نفر از سالمندان شهر کرمان مورد پرسشگری قرار گرفتند. به منظور جمع‌آوری اطلاعات در خصوص سواد سلامت از پرسش‌نامه سواد سلامت عملکردی بزرگسالان و برای اندازه‌گیری سلامت جسمانی از ابزار سنجش توانائی در انجام فعالیت روزمره سالمند و فرم کوتاه شده‌ی 10 سوالی پرسشنامه 36-SF استفاده شد. برای آنالیز داده‌ها از شاخص‌های توصیفی و نیز برای بررسی ارتباط متغیرها از آزمون آماری کای دو،t  و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد.
یافته ها بیشتر سالمندان مورد مطالعه از سطح سواد سلامت ناکافی برخوردار بودند (%5/52). بین سطح سواد سلامت با تحصیلات (P=0/021) و شغل(P=0/041) رابطه معنی‌داری مشاهده شد. همچنین رابطه‌ بین سواد سلامت و توانائی انجام فعالیت‌های روزانه معنی‌دار بود (P=0/038). بین سواد سلامت با سن، جنسیت، وضعیت تأهل، وضعیت مالی و عملکرد فیزیکی رابطه آماری معنی‌دار مشاهده نشد.
نتیجه گیری بهبود سواد سلامت ممکن است استراتژی موثری در بهبود وضعیت سلامت سالمندان باشد. با توجه به نتایج پژوهش، آموزش و توسعه‌ی رفتارهای ارتقا‌دهنده سلامت در سالمندان و لزوم توجه بیشتر به امر سواد سلامت در برنامه‌های ارتقای سلامت توصیه می‌شود.