اهداف: اختلالات خواب در بیماران سالمند بستری در واحدهای مراقبت کرونری شیوع بالایی دارد و این اختلالات به‌همراه تغییرات وضعیت خواب مرتبط به سن در سالمند تشدید می‌شود. تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر صدای سفید بر خواب بیماران سالمند بستری در واحد مراقبت کرونری انجام شد.
مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر، مطالعه‌ای نیمه‌تجربی بود که طی آن 40 بیمار سالمند بستری‌شده در واحد مراقبت کرونری که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، از طریق نمونه‌گیری دردسترس وارد مطالعه شدند. طی این پژوهش، کل مدت زمان خواب در شب و مدت زمان القای خواب بیماران قبل از مطالعه، در روز اول پذیرش و پس از یک هفته بستری در واحد مراقبت کرونری برای دو گروه بررسی شد. در مدت این یک هفته، برای گروه تجربه قبل از خواب به‌مدت دو ساعت صدای سفید (صدای امواج اقیانوس) پخش شد، اما گروه کنترل، مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌های پژوهش با آزمون‌های آماری (مجذور کی، تی زوجی و مستقل) با استفاده از نسخه 18 نرم‌افزار SPSS تجزیه‌و‌تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان در گروه کنترل 6/19±68/75 سال و در گروه مداخله 5/15±67/05 بود. بیشتر شرکت‌کنندگان در این طرح سالمندان مرد (57/5درصد) بودند. بیشتر شرکت‌کنندگان با تشخیص سندرم حاد کرونری در واحد مراقبت کرونری بستری شده بودند (80درصد) و 65درصد از آنان سابقه بستری در بیمارستان را داشتند. در گروه کنترل میانگین مدت زمان خواب سالمندان در شب و بستری‌شدن در بیمارستان 0/86±7/61 ساعت بود که پس از مطالعه به 0/56±4/69 ساعت کاهش یافته بود. میانگین مدت‌زمان القای خواب از 5/4±20 دقیقه قبل از مطالعه به 5/4±28 دقیقه پس از مطالعه افزایش یافت که این یافته بیانگر افت معنی‌دار وضعیت خواب بود در بیماران سالمند پس از بستری‌شدن در واحد مراقبت کرونری بود (P<0/001). میانگین مدت زمان خواب شبانه قبل از مطالعه در گروه مداخله با گروه کنترل، تفاوت معنی‌داری را نشان نداد [0/91±6/75 (0/146=P)]، اما پس از مطالعه، میانگین مدت زمان خواب در گروه مداخله کاهش معنی‌داری را نشان نداد [0/91±7/04 (0/12=P)]. مدت زمان القای خواب بیماران سالمند در گروه کنترل نیز از 19/14±5 دقیقه قبل از مطالعه به 4/2±17 دقیقه کاهش یافت (0/17=P).مقایسه مدت زمان خواب شبانه و مدت زمان القا خواب دو گروه پس از مطالعه حاکی از تفاوت معنی دار دو گروه بود (P<0/001).
نتیجه‌گیری: صدای سفید، مجموعه صداهایی با دامنه شدت صداهای متفاوت است. یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد با وجود آنکه صدای سفید وضعیت خواب بیماران سالمند را از نظر آماری تغییر معناداری نداده است، اما از افت ساعت خواب و افزایش زمان القای خواب جلوگیری کرده است. استفاده از صدای سفید با توجه به افزایش آستانه تحریک شنوایی و اثرات القایی آن بر خواب و همچنین هزینه-اثربخشی مناسب آن، برای تعداد زیادی از بیماران سالمند بستری در واحدهای مراقبتی قابل‌استفاده است.