دوره 16، شماره 3 - ( پاییز 1400 )
جلد 16 شماره 3 صفحات 395-376 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pouyafar M, Askari R, Hoseini Kakhk S A, Damavandi M, Maleki A. Comparing the Effects of Eight Weeks of Whole Body Vibration Exercise Combined With Rope Skipping at Two Different Intensities on Physical Performance of Older Men: A Randomized Single-Blind Clinical Trial. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2021; 16 (3) :376-395
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2019-fa.html
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2019-fa.html
پویافر مهدی، عسکری رویا، حسینی کاخک سید علیرضا، دماوندی محسن، مالکی علی. مقایسه اثر هشت هفته تمرین ترکیبی ویبریشن طناب‌زنی با دو شدت مختلف بر عملکرد جسمانی مردان سالمند: یک کارآزمایی بالینی تصادفی، یک‌سو‌کور. سالمند: مجله سالمندی ایران. 1400; 16 (3) :376-395
مهدی پویافر* 
1، رویا عسکری2 ، سید علیرضا حسینی کاخک2 ، محسن دماوندی3 ، علی مالکی4
1، رویا عسکری2 ، سید علیرضا حسینی کاخک2 ، محسن دماوندی3 ، علی مالکی4
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران ، r.askari@hsu.ac.ir
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
3- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
4- گروه مهندسی پزشکی، پردیس علوم و فناوری‌های نوین، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
3- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
4- گروه مهندسی پزشکی، پردیس علوم و فناوری‌های نوین، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
چکیده: (3858 مشاهده)
اهداف: تمرینات ویبریشن کل بدن (WBV) به عنوان یک جایگزین کارآمد برای بهبود عملکرد جسمانی در سالمندان به نظر می‌رسد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه تأثیر هشت هفته تمرینات ویبریشن کل بدن و طناب‌زنی با دو شدت مختلف بر عملکرد جسمانی مردان سالمند بود.
مواد و روش ها: 34 مرد سالمند (با میانگین سنی4/16 ±65/83 سال؛ قد 3/90± 169/26سانتیمتر؛ وزن 4/62±77/04 کیلوگرم؛ شاخص توده بدن 0/69±26/86 کیلوگرم بر مترمربع) ساکن مشهد در سال 1398 بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروه: شدت زیاد (12=N)، شدت کم (12=N) و کنترل (10=N) تقسیم شدند. تمرینات ویبریشن در دو گروه شدت زیاد و کم به ترتیب با فرکانس 40-25 هرتز و دامنه سه میلی‌متر انجام گرفت. در تمرین طناب‌زنی شدت بر اساس مقیاس بورگ در سطح 14و 13 با 35-30 پرش در دقیقه برای هر دو گروه اعمال شد. عوامل عملکرد جسمانی، شاخص توده بدن و درصد چربی در پیش‌آزمون و پایان هشت هفته اندازه‌گیری شد. از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. سطح معناداری (0/05≥P) در نظر گرفته شد.
یافته ها: انعطاف‌پذیری پایین‌تنه (105 درصد)، قدرت عضلات اندام فوقانی (42/43 درصد)، قدرت ایستای دست (43/38 درصد)، قدرت پویای پا (36/47 درصد)، عملکرد استقامت عضلانی اندام‌های تحتانی (27/20 درصد)، عملکرد قلبی تنفسی (10/27 درصد)، عملکرد تعادل پویا (32/60- درصد) و درصد چربی بدن (4/50- درصد) در گروه‌های آزمایش بهبود معناداری داشت (0/05>P). نتایج نشان داد در گروه‌های آزمایش نسبت به کنترل، همه شاخص‌های عملکردی به غیر از شاخص توده بدن بهبود داشت (0/05>P)، اما بین دو گروه تمرینی در هیچ‌کدام از متغیرها تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05 نتیجه گیری: به نظر می‌رسد شدت کم برنامه ترکیبی ویبریشن طناب‌زنی بتواند در بهبود ترکیب بدن و عملکرد جسمانی افراد سالمند مؤثر باشد. انتخاب هر‌یک از برنامه‌ها به وضعیت جسمانی سالمندان بستگی دارد.
مواد و روش ها: 34 مرد سالمند (با میانگین سنی4/16 ±65/83 سال؛ قد 3/90± 169/26سانتیمتر؛ وزن 4/62±77/04 کیلوگرم؛ شاخص توده بدن 0/69±26/86 کیلوگرم بر مترمربع) ساکن مشهد در سال 1398 بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به سه گروه: شدت زیاد (12=N)، شدت کم (12=N) و کنترل (10=N) تقسیم شدند. تمرینات ویبریشن در دو گروه شدت زیاد و کم به ترتیب با فرکانس 40-25 هرتز و دامنه سه میلی‌متر انجام گرفت. در تمرین طناب‌زنی شدت بر اساس مقیاس بورگ در سطح 14و 13 با 35-30 پرش در دقیقه برای هر دو گروه اعمال شد. عوامل عملکرد جسمانی، شاخص توده بدن و درصد چربی در پیش‌آزمون و پایان هشت هفته اندازه‌گیری شد. از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. سطح معناداری (0/05≥P) در نظر گرفته شد.
یافته ها: انعطاف‌پذیری پایین‌تنه (105 درصد)، قدرت عضلات اندام فوقانی (42/43 درصد)، قدرت ایستای دست (43/38 درصد)، قدرت پویای پا (36/47 درصد)، عملکرد استقامت عضلانی اندام‌های تحتانی (27/20 درصد)، عملکرد قلبی تنفسی (10/27 درصد)، عملکرد تعادل پویا (32/60- درصد) و درصد چربی بدن (4/50- درصد) در گروه‌های آزمایش بهبود معناداری داشت (0/05>P). نتایج نشان داد در گروه‌های آزمایش نسبت به کنترل، همه شاخص‌های عملکردی به غیر از شاخص توده بدن بهبود داشت (0/05>P)، اما بین دو گروه تمرینی در هیچ‌کدام از متغیرها تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
مدیریت توانبخشی
دریافت: 1399/2/4 | پذیرش: 1399/7/30 | انتشار: 1400/7/19
دریافت: 1399/2/4 | پذیرش: 1399/7/30 | انتشار: 1400/7/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تمامی آثار نشریه سالمند: مجله سالمندی ایران تحت مجوز Creative Commons
Attribution-NonCommercial 4.0 هستند.
تماس با ما
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
