Mendeley  

Zotero  

Saeidimehr S, Delbari A, Zanjari N, Fadaye Vatan R. Factors Related to Frailty Among Older Adults in Khuzestan, Iran. Salmand: Iranian Journal of Ageing 2021; 16 (2) :202-217
URL: http://salmandj.uswr.ac.ir/article-1-2075-fa.html

اهداف: «سندرم آسیب‏ پذیری» یکی از مهم ‏ترین سندرم ‏های دوران سالمندی است که هزینه روانی و مالی فراوانی را برای سالمندان، خانواده ‏ها و سیستم درمانی بر جای می‏گذارد. از این رو هدف مطالعه حاضر تعیین عوامل مرتبط با آسیب‌پذیری در سالمندان استان خوزستان بود.
مواد و روش ها: روش مطالعه حاضر مقطعی است که در سال 1398 روی 540 نفر از سالمندان 60‌ ساله و بیشتر استان خوزستان به روش نمونه ‏گیری تصادفی چند‌مرحله ‏ای انجام شده است. داده‌ها بر اساس شاخص آسیب‌پذیری با رویکرد تجمیع کمبودها، مقیاس حمایت اجتماعی، افسردگی سالمندان و چک‌لیست جمعیت‌شناختی جمع ‏آوری شد. داده‏ ها با روش ‏های آماری ضریب همبستگی اسپیرمن، کای‌دو و رگرسیون لجستیک ترتیبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین±انحراف‌معیار سنی سالمندان مشارکت کننده برابر با 8/72±‌72/61 سال و 65/6 درصد آنان زنان بودند. شیوع آسیب ‏پذیری در این مطالعه 10/4 درصد بود و افراد در معرض آسیب‌پذیری 25/6 درصد بودند. بر اساس یافته ‏ها، در تحلیل دو‌متغیره آسیب‏ پذیری در میان زنان سالمند، کهنسالان، با تحصیلات پایین‏ تر، بدون حمایت اجتماعی، دارای افسردگی، سالمندان تنها، سالمندان با سابقه مصرف داروی بالا و با سابقه بستری بیشتر گزارش شده است (P<0/001). بر اساس رگرسیون لجستیک ترتیبی، با کنترل اثر هم‌زمان متغیرها، در سالمندان مرد، سالمندان جوان، با سابقه مصرف کمتر از پنج دارو، بدون افسردگی و سالمندانی با حمایت اجتماعی بالا، میزان آسیب‏ پذیری به طور معناداری کمتراست (P<0/005). 
نتیجه گیری: با شناسایی به‌موقع سالمندان در معرض آسیب ‏پذیری و مداخله مناسب بر اساس عوامل‏ خطر مانند پلی‏فارمسی و فقدان حمایت ‏اجتماعی می توان پیامدهای سندرم آسیب ‏پذیری را کاهش داد.