اهداف سنگرایی میتواند با تعصب به حاشیه راندن و تبعیض سالمندان در خدمات بهداشتی و درمانی منجر شود و نگرش سنی در بین پرستاران و مراقبین سلامت به نامطلوب شدن خدمات منجر میگردد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط نگرش پرستاران در مورد سالمندی با اعمال تبعیض سنی در مراقبت از سالمندان بستری در بیمارستانهای شهر کاشان انجام شد.
مواد و روش ها این مطالعه یک پژوهش توصیفیتحلیلی است که بر روی 600 پرستار شاغل در بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد. تمام پرستاران بیمارستانهای شهید بهشتی و نقوی سرشماری شدند. این پژوهش دارای دو پرسشنامه سنجش نگرش در مورد سالمندی (کوگان و سنجش اعمال تبعیضآمیز با سالمندان میباشد. برای تحلیل نتایج از آمارهای توصیفی (فراوانی و درصد و میانگین و انحرافمعیار) و آزمونهای آماری استنباطی کایاسکوئر، تی مستقل و تحلیل واریانس ضریب همبستگی پیرسون یا اسپیرمن و با نرمافزار SPSS نسخه 25 استفاده شد. سطح معنیداری در این تحقیق 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها میانگین و انحرافمعیار سن بهترتیب 31/78 و 6/34 سال بود. نتایج نشان میدهند بین متغیرهای جنس، نوع استخدام، رضایت از شغل و مراقبت از سالمند مبتلا به کووید-19 و نگرش پرستاران ارتباط معنیدار وجود ندارد (0/05
نتیجه گیری نگرش مثبت پرستاران نسبت به سالمندان میتواند نقش مهمی در کاهش تبعیض سنی در ارائه مراقبت داشته باشد. بنابراین پرداختن به عوامل مؤثر بر نگرش مانند آموزش پرستاران و عوامل مرتبط با محیط کار مانند رضایت شغلی توسط مدیران و سیاستگذاران سلامت، برای اطمینان از ارائه خدمات مراقبتی با کیفیت بالا و بدون تبعیض به سالمندان دارای اهمیت میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
سالمند شناسی دریافت: 1402/10/18 | پذیرش: 1403/3/9 | انتشار: 1404/1/12