اهداف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر سطح پلاسمایی استروژن در زنان یائسه غیرفعال بود.

مواد و روش‌ها: 27 نفر زن یائسه سالم غیرفعال با میانگین سن 7/26±62/59 سال و وزن 7/81±64/96 کیلو گرم به صورت هدفمند برای شرکت در این پژوهش نیمه تجربی انتخاب و سپس به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (13 نفر) و شاهد (14 نفر) تقسیم شدند. نمونه های ناشتایی خون ۲۴ ساعت قبل و ۴۸ ساعت بعد از برنامه ی تمرین مقاومتی گرفته شد. شدت تمرین مقاومتی 60 تا 80درصد یک تکرار بیشینه بود و 2 جلسه در هفته به مدت 8 هفته برگزار گردید. برای بررسی تفاوت های درون‌گروهی از t همبسته و برای تعیین تفاوت‌های بین گروهی از t مستقل استفاده شد.

یافته‌ها: مقایسه دو گروه کنترل و تجربی نشان داد که سطح استروژن پلاسما پس از 8 هفته تمرین مقاومتی به‌طور معنی‌داری افزایش (0/003=P) و ضربان قلب استراحتی (0/010=P) به طور معنی داری کاهش یافت. درصد چربی آزمودنی ها در مقایسه ی درون گروهی داده های پیش آزمون با پس آزمون در گروه تجربی به طور معنی داری افزایش یافت (0/002=P).

نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی ممکن است سطح پلاسمایی هورمون استروژن زنان یائسه را افزایش داده و آنان را از مصرف این هورمون بی نیاز ساخته یا مقدار مورد نیاز آن ها را کاهش دهد. افزایش سطح این هورمون را می توان به افزایش تولید این هورمون در بافت چربی و سایر بافت های پیرامونی نسبت داد.