اهداف رابطه نوه‌ها با پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها به دلایل مختلف بسیارمهم و درخورتوجه و حساس است. تبیین تجربه نوه‌ها از پدربزرگ و مادربزرگ می‌تواند مجسم‌کننده ارتباط این دو نسل و اساس برنامه تعامل خانوادگی باشد؛ ازاین‌رو هدف مطالعه حاضر تبیین دیدگاه‌ها و تجربه‌های دانشجویان از زندگی با پدربزرگ و مادربزرگ سالمند است.
مواد و روش ها این مطالعه کیفی براساس نمونه‌گیری مبتنی‌بر هدف از پنجاه دانشجو برای شرکت در مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته دعوت و از آنان خواسته شد دیدگاه‌ها و تجربه‌های مثبت و منفی خود را درباره پدربزرگ و مادربزرگ خود بازگو کنند. مصاحبه‌ها روی کاغذ نوشته و کدگذاری و براساس روش تحلیل محتوا تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته ها مضامین گرفته‌شده از این مطالعه دوگانگی را در احساس دانشجویان دربرابر پدربزرگ و مادربزرگ خود نشان می‌دهد. دو درون‌مایه اصلی «مهربانی و دلسوزی» و «رنجش و دلخوری» استخراج شد. زیرطبقات مهربانی و دلسوزی شامل معنویت و گذشت و محبت بی‌دریغ و زیرطبقات رنجش و دلخوری شامل تبعیض بین خانواده، دخالت در کارها، شِکوه و گلایه‌کردن و رک‌گویی بوده است.
نتیجه گیری دانشجویان در تجربیات خود از سالمندان درس‌هایی آموخته بودند. والدین باید پل ارتباطی این دو نسل باشند؛ زیرا بودن و دیدن این رفتارها در تکوین و شکل‌دهی شخصیت این نسل تأثیرگذار است.