مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
فاطمه حسینی مقدم1 
، الهام نیک خواه بیدختی1 ، رضا نوری1 ، موسی سجادی1 ، نسیم خواجویان1 ، فاطمه کاملی1 ، سمیرا مرادی سنگچولی1 ، مریم مرادی* 2
، الهام نیک خواه بیدختی1 ، رضا نوری1 ، موسی سجادی1 ، نسیم خواجویان1 ، فاطمه کاملی1 ، سمیرا مرادی سنگچولی1 ، مریم مرادی* 2
1- مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
2- مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران. ، moradi.mf69@gmail.com
2- مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران. ، moradi.mf69@gmail.com
چکیده: (664 مشاهده)
اهداف: سالمندآزاری یکی از مهمترین مشکلات سلامت اجتماعی در جوامع امروز است که تأثیر قابل توجهی در کاهش سطح ایمنی و امنیت این گروه دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع سوءرفتار و عوامل مرتبط با آن در سالمندان شهرستان گناباد در سال 1399 طراحی شده است.
مواد و روش ها: مطالعه تحلیلی– مقطعی حاضر بر روی 401 سالمند که معیار ورود به مطالعه را داشتند انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای دو بخشی شامل بخش اول پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم پرسشنامه سوءرفتار نـسبت بـه سـالمندان در خانواده بود. نمونه ها به صورت خوشهای تصادفی انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از مراکز سلامت جامعه و پایگاه های بهداشتی انجام شد. داده ها باکمک نرم افزار(SPSS) با استفاده از آمار توصیفی واستنباطی و با سطح معنی داری کمتر از0/05 مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند.
یافته ها: در پژوهش حاضر میانگین و انحراف معیار سن شرکتکنندگان6/75±68/53 و شیوع سوءرفتار با سالمند در خانواده 44/6% بود. یافته ها حاکی از آن بود بیشترین شیوع سوءرفتار مربوط به غفلت مراقبتی و کمترین شیوع سوءرفتار مربوط به طردشدگی بود. بین تحصیلات(0/03= p) ، سابقه بستری در بیمارستان(0/001 > p)، کیفیت خواب(0/001 > p)، میزان درآمد(0/001 > p) و میزان وابستگی (0/001 > p) با شیوع سوءرفتار با سالمندان در خانواده ارتباط آماری معنی داری وجود داشت.
نتایج: با توجه به میزان بالای شیوع سوءرفتار نسبت به سالمندان در شهرستان گناباد، به نظر میرسد وجود برنامه هایی برای افزایش آگاهی سالمندان، مراقبان آنها و پرسنل بهداشتی برای پیشگیری و کاهش سوء رفتار با سالمندان ضروری باشد.
مواد و روش ها: مطالعه تحلیلی– مقطعی حاضر بر روی 401 سالمند که معیار ورود به مطالعه را داشتند انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای دو بخشی شامل بخش اول پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم پرسشنامه سوءرفتار نـسبت بـه سـالمندان در خانواده بود. نمونه ها به صورت خوشهای تصادفی انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از مراکز سلامت جامعه و پایگاه های بهداشتی انجام شد. داده ها باکمک نرم افزار(SPSS) با استفاده از آمار توصیفی واستنباطی و با سطح معنی داری کمتر از0/05 مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند.
یافته ها: در پژوهش حاضر میانگین و انحراف معیار سن شرکتکنندگان6/75±68/53 و شیوع سوءرفتار با سالمند در خانواده 44/6% بود. یافته ها حاکی از آن بود بیشترین شیوع سوءرفتار مربوط به غفلت مراقبتی و کمترین شیوع سوءرفتار مربوط به طردشدگی بود. بین تحصیلات(0/03= p) ، سابقه بستری در بیمارستان(0/001 > p)، کیفیت خواب(0/001 > p)، میزان درآمد(0/001 > p) و میزان وابستگی (0/001 > p) با شیوع سوءرفتار با سالمندان در خانواده ارتباط آماری معنی داری وجود داشت.
نتایج: با توجه به میزان بالای شیوع سوءرفتار نسبت به سالمندان در شهرستان گناباد، به نظر میرسد وجود برنامه هایی برای افزایش آگاهی سالمندان، مراقبان آنها و پرسنل بهداشتی برای پیشگیری و کاهش سوء رفتار با سالمندان ضروری باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خیابان کودکیار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، مرکز تحقیقات سالمندی.
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
