مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
2- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی ، تهران، ایران. ، yabolfathi@gmail.com
3- موسسه تحقیقات سالمندی مالزی، دانشگاه پوترای مالزی، مالزی.
2- مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی ، تهران، ایران. ، yabolfathi@gmail.com
3- موسسه تحقیقات سالمندی مالزی، دانشگاه پوترای مالزی، مالزی.
چکیده: (655 مشاهده)
هدف: در حالی که مطالعات متعددی سالمندآزاری را مورد بررسی قرار دادهاند، اما موضوع مراقب آزاری توسط سالمندان ; کمتر مورد توجه محققین قرار گرفته است. بنابراین هدف این مطالعه بررسی میزان و عوامل مرتبط با مراقبآزاری در خانههای سالمندان شهر تهران بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش مقطعی در خانههای سالمندان شهر تهران در سال 1398 انجام شد. در مجموع 124 مراقب از 14 خانه سالمندان به روش نمونهگیری در دسترس وارد مطالعه شدند. به منظور اندازهگیری میزان مراقب آزاری، از پرسشنامه [1]SOVES استفاده شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS-24 با استفاده از آزمون های استنباطی و توصیفی مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین سنی مراقبین مورد مطالعه 74.36 سال با انحراف معیار 38.8 و 5.68 درصد آنان زن بودند. میزان مراقبآزاری در طی 12 ماه گذشته، 7.42 درصد به دست آمد. از این میزان 1.37 درصد آزار کلامی، 2.24 درصد آزار جسمی و 9.12 درصد تهدید را از جانب سالمند تجربه کرده بودند. نتایج به دست آمده از آزمون کااسکوئر نشان داد که رابطه معناداری بین وضعیت شغلی و میزان مراقب آزاری وجود دارد. به طوری که احتمال مراقب آزاری در بین مراقبین تمام وقت بیش از 4 برابر بود. (03.4,OR= 006.0 P= , 43.7=(1)X2). دیگر نتایج حاصل از آزمونهای استنباطی نشان داد که بین متغیرهای سن، جنس، سابقه شغلی، دریافت آموزش، درصد کار مستقیم با میزان مراقب آزاری رابطه معناداری وجود نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای میزان مراقب آزاری در خانه های سالمندان ، انتظار می رود مسئولین، اقداماتی در جهت پیشگیری و حفاظت مراقبین انجام دهند.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش مقطعی در خانههای سالمندان شهر تهران در سال 1398 انجام شد. در مجموع 124 مراقب از 14 خانه سالمندان به روش نمونهگیری در دسترس وارد مطالعه شدند. به منظور اندازهگیری میزان مراقب آزاری، از پرسشنامه [1]SOVES استفاده شد. داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS-24 با استفاده از آزمون های استنباطی و توصیفی مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: میانگین سنی مراقبین مورد مطالعه 74.36 سال با انحراف معیار 38.8 و 5.68 درصد آنان زن بودند. میزان مراقبآزاری در طی 12 ماه گذشته، 7.42 درصد به دست آمد. از این میزان 1.37 درصد آزار کلامی، 2.24 درصد آزار جسمی و 9.12 درصد تهدید را از جانب سالمند تجربه کرده بودند. نتایج به دست آمده از آزمون کااسکوئر نشان داد که رابطه معناداری بین وضعیت شغلی و میزان مراقب آزاری وجود دارد. به طوری که احتمال مراقب آزاری در بین مراقبین تمام وقت بیش از 4 برابر بود. (03.4,OR= 006.0 P= , 43.7=(1)X2). دیگر نتایج حاصل از آزمونهای استنباطی نشان داد که بین متغیرهای سن، جنس، سابقه شغلی، دریافت آموزش، درصد کار مستقیم با میزان مراقب آزاری رابطه معناداری وجود نداشت.
نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای میزان مراقب آزاری در خانه های سالمندان ، انتظار می رود مسئولین، اقداماتی در جهت پیشگیری و حفاظت مراقبین انجام دهند.
.1Survey of Violence Experienced by Staff
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
تهران، اوین، بلوار دانشجو، خیابان کودکیار، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، مرکز تحقیقات سالمندی.
تلفن دفتر نشریه:
تلفن مستقیم:02171732827(تماس فقط روزهای شنبه، یکشنبه و سه شنبه ساعت 10 الی 12) 021221800- داخلی 2827
ایمیل: salmand2010@gmail.com
تلفن ناشر : 02145355000 - 02145355555
